ફિલ્મ જગત

AIB: અભિનંદન, આપણે સૌ હવે પરિપક્વ થઇ ગયા છીએ

એઆઇબી રોસ્ટ નામના ઓનલાઈન મુકાયેલા કાર્યક્રમમાં રણબીર સિંહ, અર્જુન કપૂર અને કરણ જોહર ઉપરાંત બોલીવૂડના બીજા ઘણા ટોચના કલાકારો અને હિરોઈનો હાજર હતા અને બધાએ આ કાર્યક્રમમાં બીભત્સ વાતો કરી અને ગંદા ચેનચાળા કર્યા. કરણ જોહરે તો આ બધું ઓડિયન્સમાં પોતાની માં બેઠી હોવા છતાં કર્યું. ઘણા લોકોએ વિરોધ કર્યો અને ઘણા લોકોએ સમર્થન. બિભત્સતા મનુષ્યના માનસમાં હોય એ માન્યું, એને અભિવ્યક્ત કરવાનો હક પણ હોવો જોઈએ એ પણ માન્યું.

પણ જ્યારથી સમજતો થયો ત્યારથી મેં એક સમજણ કેળવી છે કે કલાકારની એક નૈતિક ફરજ હોય છે. ટોચના કલાકારો જ જો આવું કરશે તો આ સિદ્ધાંત તો સાવ ભૂલી જ જવાનો ને? મારી આ વાત પર આ કાર્યક્રમના સમર્થકો કહેશે કે આવું કરવામાં નૈતિકતાનું પતન નથી, પણ પરિપક્વતા (મેચ્યોરીટી) નો સ્વીકાર છે. ચાલો બધા આટલો આગ્રહ કરે છે, સમર્થન કરે છે તો મારા સ્વીકારવા ન સ્વીકારવાથી ક્યાં કોઈ ફરક પડવાનો છે? આવું થયું છે અને આવું થતું આવશે એવું માની ને ચાલીએ અને જરા વિચારીએ કે આગળ શું શું થઇ શકે…
આવા કાર્યક્રમોથી લોકોની કહેવાતી પરિપક્વતા વધશે અને જાહેર કાર્યક્રમોમાં પણ કોઈ મહેમાન ક્યારેક મૂડમાં આવી જશે તો એકાદી ગાળ બોલી નાખશે. ત્યારે શું થશે? ત્યારે બધા કહેશે અરે ભઈ રીલેક્સ, તો શું થયું કે તમે તમારા પરિવાર સાથે એ કાર્યક્રમમાં આવેલા, આ બધું તો કોમન છે એવું તમારા આખા પરિવારને ખબર જ છે ને? તમે એવા વિડિયોઝ જુઓ જ છોને ? બોલો હા ! શું કહ્યું? ના? તો તો તમે પરિપક્વ થોડા કહેવાઓ યાર.. જાઓ ઘરે જઈને શાંતિ થી બેસી જાઓ, અને હવેથી પરિપક્વ થયા સિવાય કોઈ કાર્યક્રમ માં હાજરી આપતા નહીં. સલ્લાઓ નીકળી પડે છે…

સની લીયોનનો સેલેબ્રીટી તરીકે સ્વીકાર, બીભત્સ ચેનચાળા કરનારાઓ દેશના સ્ટાર. અને દેશનું યુવા ધન તો વર્ષોથી ફિલ્મી દુનિયા 54c96f7f061dc.image
પાછળ ગાંડું થતું આવ્યું છે અને થતું રહેશે. પણ પહેલા યુવાનો જે સ્ટાર પાછળ ગાંડા થતા એ સ્ટાર જાહેરમાં આવી બીભત્સ વાતો નહોંતા કરતા. એ સ્ટાર યુવાનોના આદર્શ હતા. હવે જે સ્ટાર આવશે એને પણ આદર્શ માનશે. હવે સની લીયોનની પાછળ પાછળ બીજી પોર્ન એક્ટ્રેસ પણ ફિલ્મ ઇન્ડસ્ટ્રી માં ઝંપલાવશે. એ જોઇને દેશની દીકરીઓ પોર્ન સ્ટાર બનવાનું સપનું સેવશે ત્યારે પણ તમને તો તેમનો એ નિર્ણય યોગ્ય અને પરિપક્વ જ લાગશે ને? ભાઈ લાગવો જ જોઈએ, દેશ હવે પરિપક્વ છે. લોકોના મનમાં ગંદકી તો હોય એની ના નહીં પણ સ્ટાર્સ દ્વારા થતા આ ગંદકીના ગ્લોરીફીકેશન ને કારણે ગંદકીમાં વધારો નહીં થાય? કે એ બધું સ્વીકાર્ય? પરિપક્વ? એક જ ઘરમાં ભાઈ અને બહેન બંને પરિપક્વ હશે ત્યારે તેમના વચ્ચે પહેલા જેવી સંબંધની મર્યાદા નહીં રહે. એ પણ મિત્રો જોડે કરે એ રીતે એકબીજા જોડે બીભત્સ વાતો અને જોક્સ શેર કરશે જ. એ પણ તમને તો સ્વીકાર્ય જ રહેશે ને? અફકોર્સ વળી, પરિપક્વતા તે આનું નામ !

વિદેશમાં આવી પરિપક્વતા છે જ. ભાઈ અને બહેન, બાપ અને દિકરી એકબીજા સાથે વાતચીત દરમ્યાન બીભત્સ વાતો કે ગાળ બોલી નાંખે છે. અને બીજી પણ એક વાત વિદેશમાં જોવા મળે છે કે બાપ અને દીકરીએ લગ્ન કરવાનો નિર્ણય કર્યો હોય… કે પવિત્ર ગણાતો અન્ય કોઈ સંબંધ આ રીતે ડહોળાતો અવાર નવાર ત્યાં જોઈ શકાય છે, દેશની કોર્ટ આ માટે મંજૂરી ન આપે તો તે સામે પડે છે, અને સમાજ સામે પોતાના આ સંબંધ માટે લડે છે. ઘરની બહાર નીકળતી વખતે આવા લોકોની નજરો નીચી હોતી નથી. આપણા દેશમાં પણ આવું ક્યારેક તો બન્યું જ હશે. એકાદ બે અપવાદ જેવા કિસ્સાઓમાં આવું બન્યું હશે ત્યારે તે લોકોએ છડેચોક તો તેમના આ સંબંધને નહીં સ્વીકાર્યો હોય. અને સમાજે તો એમને આપી શકાય એટલી ઘૃણા આપી જ હશે. અને એથી કદાચ બીજા બે ચાર અપવાદો સર્જાતા બચ્યા પણ હશે. પણ હવે તો પરિપક્વતા આવી છે યુ સી, એટલે બધા લોકો બધું સ્વીકારી લેશે. અરે સ્વીકારવું જ પડશે. નહીં સ્વીકારો તોય વહુ કેર્સ , એ તમને બે ચાર ગાળો દઈને ચાલતા થશે…!  શિક્ષક પણ ગુસ્સે થઇ ને વિદ્યાર્થી ને …. ફ * યુ… કહી નાંખશે તો વિદ્યાર્થીને પણ એ સહજ જ લાગશે ને? અફકોર્સ લાગે. પરિપક્વ વિદ્યાર્થી ખરો ને !

હું ફક્ત એટલું જ કહેવા માંગું છું કે પરિપક્વતા અને બિભત્સતા વચ્ચે બહુ મોટી ભેદરેખા છે. આવી બિભત્સતા સ્વીકારવા કે ન સ્વીકારવા સાથે પરિપક્વતા (મેચ્યોરીટી) ને કોઈ નહાવા કે નિચોવવાનો સંબંધ નથી. લોકોના મનમાં ગંદકી હોય છે, અને આવું જોવાથી એ ગંદકી વધે છે. અને આ શોમાં જેટલી હદે બતાવવામાં આવ્યું છે એટલી હદ સુધીના ગંદા વિચારો કે ચેનચાળા બધા લોકોના મનમાં નથી ઉદભવતા હોતા, એટલી હદ સુધી ગંદુ વિચારે એવું ‘પરિપક્વ’ દિમાગ બધા પાસે નથી હોતું, પણ આ શો જોવાથી એમની પણ અક્કલ આવી બાબતો વિષે વિચારવા એક્સટેન્ડ થશે.

સમર્થકો એવું પણ કહેશે કે આના માટે ‘ગંદુ’ શબ્દ ન વાપરો યાર, કામશાસ્ત્ર ના આ દેશમાં આ બધું ગંદુ ક્યારથી થઇ ગયું? હા, ગંદુ નથી. એક લીમીટ સુધી ગંદુ નથી, પણ ક્યાં અટકવું એની તો ખબર હોવી જોઈએ ને? લીમીટ બહારનું અને અયોગ્ય પ્લેટફોર્મ પર કહેવાયેલું હશે એને હું માત્ર ગંદુ જ નહીં, ભદ્દદુ પણ કહીશ.

નસીર મારા અનઓફીશીયલ ગુરૂ છે : કે કે મેનન

૧૭ /૧ / ૨૦૧૫ ના રોજ ફિલ્મ અભિનેતા કે કે મેનન GSTV ચેનલની મુલાકાતે આવ્યા. ત્યારે મેં GSTV વેબસાઈટ માટે તેમનો ઇન્ટરવ્યુ61fcadc4e41f48c55667c176ea5f8dee_L લીધો હતો. થયું કે આપની સાથે પણ એ ઇન્ટરવ્યુ શેર કરું! તો લો આ કર્યો ! કે કે મેનન તેમની આવનારી ફિલ્મ ‘રહસ્ય’ ને પ્રમોટ કરવા આવેલા. ફિલ્મ સંબંધિત મોટાભાગના પ્રશ્નો GSTV ચેનલ પરના તેમના ઇન્ટરવ્યુ માં આવરી લેવાયા હોવાથી એ ફિલ્મ વિષે પૂછી શકાય એવા ઝાઝા કોઈ પ્રશ્નો બચ્યા નહોંતા. છતાં જે ન પૂછાયા હોય એવા પ્રશ્નો સહીત કેટલાક એ ફિલ્મ સિવાયના પ્રશ્નો પૂછીને આ બંદાએ ઇન્ટરવ્યુ લઇ નાંખ્યું. અહીં પેલ્લો અને છેલ્લો આભાર અમારા વેબ હેડ કુણાલ પંડ્યાનો માનવો પડે, જેમણે મને આ જવાબદારી સોંપી.

પ્રિન્ટ અને ઇલેક્ટ્રોનિક મીડિયામાં લખવાની ભાષા અહીં લખું છું એના કરતા જુદી અને ડીસન્ટ હોય, માટે એ ઇન્ટરવ્યુ જીએસ. ની વેબસાઈટ પર ડીસન્ટ રીતે મુકાયો છે, અર્થાત ફક્ત પ્રશ્નો અને એના ટૂ ધી પોઈન્ટ જવાબ. પણ અહીં એક્સકલુઝીવલી ખાસ તમારા માટે, પ્રશ્નો અને જવાબો સહીત ક્યાંક ક્યાંક મારી ટીપ્પણીઓ અને બ્રેકેટસ નો તડકો !

હું ઇન્ટરવ્યુ માટે કે કે મેનન આગળ પ્રગટ થયો ત્યારે એ ખૂબ ઉતાવળમાં હતા. લગભગ ઉભા જ થવા જતા હતા, ત્યાં મેં એમને બેસાડ્યા. અને કહ્યું, “અ વેરી સ્મોલ ઇન્ટરવ્યુ ફોર અવર વેબસાઈટ સર! ” કે કે સસ્મિત બેસતા બોલ્યા, “વેરી સ્મોલ, રાઈટ? પહેલે દો લબ્ઝ કાફી ઈમ્પોર્ટન્ટ હોતે હૈ… રીમેમ્બર ! ” જવાબમાં મારું હાસ્ય અને પહેલો જ પ્રશ્ન –
પ્રશ્ન : ફિલ્મનું ટ્રેલર જોતાં તે આરૂષી મર્ડર કેસ પર આધારિત હોય એવી લોકોની અટકળ છે ત્યારે આ કેસ સાથે જોડાયેલ તલવાર ફેમિલીની આ ફિલ્મ પ્રત્યે શું પ્રતિક્રિયા છે ?

જવાબ : અમે તલવાર ફેમિલીને આ ફિલ્મ દેખાડી છે અને એમને આ ફિલ્મ સામે કોઈ વાંધો નથી. અને જો આ પ્રકારનો આ એકલો કેસ હોત તો તમે કહી શકો કે આ ફિલ્મ એ ઘટના પર આધારિત છે, પણ એવું નથી.

પ્રશ્ન : ‘રહસ્ય’ ફિલ્મમાં દિગ્દર્શક મનીષ ગુપ્તા સાથે કામ કરવાનો અનુભવ કેવો રહ્યો ?
અહીં કે કે હસ્યા, જાણે એવું વિચારી ને કે સાલું આ તે કેવો પ્રશ્ન ? અનુભવ તો સારો જ હોય ને યાર ? અને જવાબ પણ એ જ આપ્યો કે … “અનુભવ સારો રહ્યો. જેવો બીજા દિગ્દર્શકો સાથે હોય છે એવો જ સારો અનુભવ.” મને થયું કે આ ફિક્કા સવાલનો ફિક્કો જવાબ અહીં પૂરો થયો હશે પણ ત્યાં જ આવ્યો કહાનીમાં ટ્વીસ્ટ ! અને તેમણે કહ્યું, ” છતાં આ દિગ્દર્શક માટે હું એવું કહી શકું કે આ દિગ્દર્શકનું ફોકસ ફક્ત એની ફિલ્મમાં હતું. જે ખૂબ સારી વાત છે, અને એવું આજકાલ બહુ ઓછું જોવા મળે છે. બીજા દિગ્દર્શકોનું ફોકસ ફિલ્મ કરતા વધારે બીજી ઘણી બાબતોમાં હોય છે. ( અહીં “બીજી ઘણી બાબતો” પર સ્ટ્રેસ હતું , પોઝ હતું, અને મારી સામે એક સ્માઈલવાળું લુક હતું – જાણે કહી રહ્યા હોય કે “યુ નો વ્હોટ આઈ મીન !” બ્રેવો કે કે ! મેઈનસ્ટ્રીમ બોલીવૂડના ટોપના એક્ટર તરીકે આવી વાતનો ખુલાસો કરવો એ મારા મતે બહુ મોટી વાત છે.

મી વિથ કે.કે. મેનન...

મી વિથ કે.કે. મેનન…

પ્રશ્ન : શું તમારો બોલીવૂડમાં કોઈ મેન્ટર છે ?
જવાબ : હું નસીર (નસીરુદ્દીન શાહ ) ને મારા ગુરુ માનું છું. સાથે ઘણું કામ કર્યું છે, થીયેટર પણ કર્યું છે, અને તેઓ મારા ‘અનઓફીશીયલ’ ગુરુ છે. એમની જોડેથી હું ઘણું શીખ્યો છું, થીયેટર કરતી વખતે એમના શીખવાડ્યા વગર હું એમની જોડેથી ઘણું શીખ્યો છું. એકલવ્ય ની જેમ ! એમના શીખવાડ્યા વગર હું એમની જોડેથી ઘણું શીખી ગયો.

પ્રશ્ન : શું તમારો કોઈ ડ્રીમ રોલ છે ?
જવાબ : હું ડ્રીમ અને રોલ બંનેને અલગ રાખું છું.

પ્રશ્ન : કોઈ પ્રિય અભિનેતા કે અભિનેત્રી ?
જવાબમાં કે કે બોલી ઉઠ્યા, “યાર… યે ક્યોં કર રહે હો… ક્યોં મુજે ફસાના ચાહતે હો… ” જવાબમાં પછી તે બધા જ દિગ્ગજ નામ બોલી ગયા, અને એ પણ ફક્ત જુના !
જવાબ : ઘણા બધા ગમતા કલાકારો છે, જ્યારથી ફિલ્મ ઇન્ડસ્ટ્રી શરુ થઇ ત્યારથી લઈને અત્યાર સુધી કેટલા બધા કલાકારો છે જેમકે બલરાજ સહાની, બચ્ચન સાહેબ, નસીર, ઓમ પુરીજી જેવા ઘણા કલાકારો છે એમાંથી ચોક્કસ કોઈ એક નામ લેવું અઘરું છે.

પ્રશ્ન : ફિલ્મ ‘રહસ્ય’ બોલીવૂડની બીજી મર્ડર મિસ્ટ્રી કરતા કઈ રીતે અલગ છે?
જવાબ : આજે ફિલ્મના નામે નોન-સેન્સ ઘણું બને છે. તો આ ફિલ્મ એવી નથી એટલે સૌપ્રથમ તો આ ફિલ્મ એ રીતે જ અલગ થઇ ગઈ, અને આ એવા પ્રકારની ફિલ્મ છે જેમાં એક જગ્યાએ જ્યાં રહસ્ય ખુલ્લુ પડી જાય પછી પણ તમને આ ફિલ્મ એટલી જ જકડી રાખશે.

પ્રશ્ન : તમે કઈ ફિલ્મને વધારે સફળ માનો છો ? જેનું બોક્સ ઓફીસ કલેક્શન સારું હોય એવી ફિલ્મને કે જેને વિવેચકોની પ્રશંસા પ્રાપ્ત થઇ હોય એવી ફિલ્મને ?
જવાબ : આ બંને બાબતો સાથે ચાલવી જોઈએ. બંને બાબતો જુદી છે એ જ દુઃખની વાત છે. હું એવું માનું છું કે વિવેચકોની પ્રશંસા વગર બોક્સ ઓફીસ કલેક્શન થવું જ ન જોઈએ. જો કોઈ વસ્તુનું કોઈ સ્તર જ ન હોય તો એ શા માટે વેચાવી જોઈએ? શું તમે સડેલું રીંગણ ખરીદશો ? પણ જો હું સડેલા રીંગણનું સારું પેકેજીંગ કરી લઉં તો કદાચ તમે એને ખરીદી પણ લો. તમારી પાસે પૈસા છે તો તમે સડેલા રીંગણ ને વેચવા માટે એક અલગ પેકેજીંગ ડીપાર્ટમેન્ટ બનાવી દીધું. આ નાજાયઝ ને જાયઝ બનાવવાનો એક રસ્તો છે. મારું માનવું છે કે જે સારી વસ્તુ છે એ જ વેચાવી જોઈએ, બાકી બધું દંભ અને દેખાડો છે. બાકી સબ ઢકોસલા હૈ…

પ્રશ્ન : તમારું આ યુનિક નામ શું સૂચવે છે ?
જવાબ : ચાઇનીઝ ભાષામાં કે કે નો અર્થ વ્હીકટરી અર્થાત વિજય એવો થાય. મારું નામ પણ એ જ સૂચવે છે.

પ્રશ્ન : ‘રહસ્ય’ ઉપરાંત આપની બીજી આવનારી ફિલ્મો કઈ કઈ છે?
જવાબ : આ ફિલ્મ ‘રહસ્ય’ સૌથી પહેલા રીલીઝ થશે, ઉપરાંત ‘બેબી’ ફિલ્મમાં મેં એક કેમિયો કર્યો છે, એ સિવાય ‘બોમ્બે વેલવેટ’ માં પણ એક સ્પેશીયલ અપીયરન્સ છે ઉપરાંત ‘સાત ઉચક્કે’ અને ‘સન પીછત્તર’ જેવી ફિલ્મો છે. પણ સૌથી પહેલા તો ‘રહસ્ય’ આવશે અને મને લાગે છે કે આ ફિલ્મ સારી ચાલશે પણ ખરી. (સબસે પહેલે તો રહસ્ય લગેગી… ઔર મુજે લગતા હે કે બોહોત સહી તરીકે સે લગેગી.. )

જીએસટીવી વેબસાઈટ પરથી સાભાર….

માવો થૂંકીને જુઓ .. આ પોસ્ટર ફેઇક છે !

અરે મારી વ્હાલુડી ગુજરાતી ફિલ્મો ને ખોટી બદનામ કરાય છે – તમે સહભાગી થાશોમાં ! જુઠી વાતોમાં દોરવાશોમાં ! એક ખોટું પોસ્ટર જે વોટ્સ અપમાં ફરતું થયું ,અને લોકો એ માની લીધું કે “માવો થૂંકી નાખજે સાયબા મોરા ” નામની ખરેખર એક ફિલ્મ છે . મેં કેટલાક મિત્રોને કહ્યું પણ ખરું કે એ ફેઇક પોસ્ટર છે તો નો માન્યા અને પાછા પૂરાવા માંગ્યા. તો મેં ય જહેમત ઉઠાવીને અસલી પોસ્ટર શોધી કાઢ્યું કે જેના પર આ કારીગરી કરવામાં આવેલી. એ પોસ્ટર અહી રજુ કરું છું. ફિલ્મનું ખરું નામ છે- “તું મારો કોણ લાગે” આ ફિલ્મ વર્ષ ૨૦૦૪ માં આવેલી.

ઓરીજીનલ પોસ્ટર

ઓરીજીનલ પોસ્ટર

ફેઇક પોસ્ટર

ફેઇક પોસ્ટર

બીજું એક પોસ્ટર ફરે છે “બેવફા ની બોનને પૈણું ” એ ફિલ્મનું પોસ્ટર છે જ નહિ. એ એક આલ્બમ છે.

ત્રીજું પોસ્ટર જે વોટ્સઅપ પર ફરે છે એનું શિર્ષક છે – “અમે ગુજરાતના ગઠીયા” તો ભાઈ આ શિર્ષક માં મને તો કશું હાસ્યાસ્પદ કે શરમજનક નથી લાગતું. ગઠીયા એટલે ચોર કે ઠગ એવો અર્થ થાય. પણ આપડું તો ભાઈ એવું ને કે અંગ્રેજીમાં “ગેન્ગસ ઓફ વાસેપુર” હાંભળવું ગમે , પ્રેમિકા ને “ડાર્લિંગ… ડાર્લિંગ ” કરો છો તો ક્યારેક “પ્રિયે … ” પણ કહી જોજો. પોતાની ભાષામાં જે ભાવ – જે વ્હાલ, જે આત્મીયતા ઊભરાશે એ પારકી ભાષામાં ક્યારેય નહિ ઉભરાય.

આ હિતુ કનોડિયા – મોના થોબા જેવા કલાકારોની મહાનતા છે કે આવી વાહિયાત બાબતોમાં એમના ફોટા જોડવામાં આવ્યા હોવા છતાં – સોશિયલ મીડિયાના યુગમાં પણ તેઓ આ ખોટી ભદ્દી મજાકને ઉઘાડી પાડવા સામે નથી આવતા. એમને ખબર જ હોય કે જે એમનો પ્રેક્ષક છે એ જાણે જ છે કે કનોડિયા કે મોના આવી ફિલ્મ કરે જ નહિ. કારણ કે એ પ્રેક્ષકને ખબર છે કે આ જોડી હંમેશા સારી ફિલ્મો આપવા માટે પ્રયત્નશીલ રહી છે. બોલીવૂડમાં આપડે અનેક ઉદાહરણો જોઈએ છીએ કે મનોજ કુમાર , સની દેઓલ જેવા કલાકારો પોતાની ઉપર થયેલા મજાક ને ગંભીરતા થી લઈને કેસ કરી દે છે. જયારે આ મીલેનીયમ સ્ટારનો પુત્ર હિતુ તો એક ઇન્ટરવ્યુ માં બોલેલો કે “ગામડાના લોકો હું કે પપ્પા ત્યાં જઈએ એટલે અમને “ઓલો કાનોડીયો આયો સે … કનોડીયો” એમ કહી ને બોલાવે. મને આ સંબોધન ખુબ વ્હાલું લાગે છે . એમાં એમનું ભોળપણ છલકે છે અને એ અમને કેટલા પોતીકા ગણે છે એ પણ દેખાઈ આવે છે.” આવા ખુલ્લા દિલથી પ્રેક્ષકોના પ્રેમને ઝીલતો કલાકાર છે હિતુ કનોડિયા. અને બીજા પણ અનેક પ્રેમાળ ગુજરાતી કલાકારો છે જ !

બીજી ભાષાની ફિલ્મો આજે બોક્સ ઓફીસ ગજવવા નાગાઈઓ ( તમારી સોફેસ્ટીકેટેડ ભાષામાં હું કિયે સે ઈને? હા … વલ્ગારીટી ) કરે જ છે જયારે મને એ વાતનો ખૂબ ગર્વ છે કે ગુજરાતી ફિલ્મોનું સ્તર ભલે જે હોય પણ તેણે ક્યારેય બોક્સ ઓફીસ માટે નાગાઈ નથી કરી. હા , આઈટમ સોંગ્સ નું ચલણ થોડું ઘૂસ્યું છે આજ કાલ. બટ ધેટ્સ ઈટ ! અધરવાઈઝ ધેર ઈઝ નોટ ઇવન અ કિસ !

એક પ્રેમનો દીવાનો અને એની ફેન્ટસીસ !

આ વખતે ઉતરાયણ માં એક પણ પતંગ નથી ચગાવ્યો , અરે ધાબે પણ નથી ચડ્યો ! બધા શોખ નાનપણમાં જ પૂરા કરી લીધા ! વાત મારે મૂળ પતંગ ની કરવી છે – એટલે કે કાચી ઉમ્મરમાં રહેલા પતંગ ના શોખની ! જોકે વાત આમ તો એક નવી આવેલી ગુજરાતી ફિલ્મની પણ કરવી છે , જેનું નામ છે “એક પ્રેમનો દીવાનો , એક પ્રેમની દીવાની” . જી હા , મારા ગુજરાતી ફિલ્મોના રિવ્યુઝ પ્રત્યે ના તમારા પોઝીટીવ એપ્રોચથી પ્રભાવિત થઈને મેં આ કૃત્ય ચાલુ જ રાખવાનું નક્કી કર્યું છે – ગુજરાતી ફિલ્મ્સ વિષે લખવાનું ! પણ આ વખતે જરા અલગ રીતે વાતને પ્રસ્તુત કરીશ . બધી વાતો ભેગી કરીને એનો ખીચડો કરીશ. આમ પણ બહુ સમયે મળ્યો છું – બે મહિનાના લાંબા સમય પછી ની આ પોસ્ટ નો તમે નારાજ થઈને બહિષ્કાર નથી કરી રહ્યા એ જ તમારી મહાનતા દર્શાવે છે ! અને બબ્બે મહિના સુધી પોસ્ટ ન લખાય – એ મારી આળસાઈની પરાકાસ્ઠા ! કાં મારા વાલીડા વિરાજભાઈ , લાડીલા નિરવભાઈ , અગેઇન લાડીલા દર્શીતભાઈ અને વડીલબંધુ જગદીશભાઈ .. લખું ને આગળ ? કોમેન્ટ્સ અને લાઈક્સની અસીમકૃપા કરવાના હો તો જ લખું યાર ! જોકે ઘણા સમયથી  મેં કોઈને ત્યાં લાઈક કોમેન્ટ પણ નથી કરી – પણ તમારું તો મોકળું હૃદય ખરું ને ? એટલે આવી બાબતો ના વેર તમે લો , એવા તો તમે છો જ નહિ ! ઓકે બેક ટૂ ધી બકવાસ … આઈ મીન – પોસ્ટ !

                              હું નાનો હતો ત્યારથી જ એવો હતો – ચાલુ કે વંઠેલો જેવા શબ્દો તમને બોલવા શોભે નહિ એટલે સારી ભાષામાં તમે મને થોડો રોમેન્ટિક મિજાજનો હતો એમ કહી શકો છો ! હું પાછો અંતર્મુખી , એટલે બહારની દુનિયા મારી સાવ નાની , પણ અંદરની દુનિયા એકદમ વિશાળ ! લોટસ ઓફ ફેન્ટસીસ ! અને બીલીવ મી , ફેન્ટસીસમાં જીવતા માણસની દુનિયા ખુબ જ રંગીન હોય ! કંઈ કેટલાય રંગ વડે તેણે એ દુનિયા સજાવી હોય … જેમાં સપના તૂટવાનો ડર ન હોય , અરે સપના સાકાર થવાની આશા પણ ભાડમાં ગઈ , અહી તો બસ સપના છે ને ! એનો જ સંતોષ છે . એ સપનાઓ પ્રત્યે પ્રીત છે .. એ સપનાઓમાં એક જીવન છે – ઓલું “જાગતે રહો” ફિલ્મમાં મારા પ્રિય ગીતકાર શૈલેન્દ્ર એ એક ગીત લખ્યું છે .. “ઝીંદગી ખ્વાબ હૈ .. ખ્વાબ મેં જુઠ ક્યા ! ઔર ભલા સચ હૈ ક્યા !  ” હું વળી એથી ઉલટી ફિલોસોફી એપ્લાય કરી બેઠેલો .. ખ્વાબ ઝીંદગી હૈ ! મારા જ લખેલા એક ગીતની પંક્તિ છે – “ફ્યુચર જોવા માટે આપણી આંખો હજી નાની છે ,સપનાઓના સામ્રાજ્યની બાદશાહી માણી છે” . ત્યારે વાસ્તવિક જીવનમાં જે અશક્ય લાગતું , સપનાની દુનિયામાં એજ સત્ય લાગતું ! જેમ કે કોઈ છોકરી ને જોયા મળ્યા વિના … એના પ્રેમમાં પડવું ! એની સાથે સંકળાયેલી દરેક વસ્તુને દિવાનની જેમ ચાહ્યા કરવી . અને સતત અનુભવવો – એક દૈવિક સંકેત ! કે એક દૈવિક સંકેત જ મને એના પ્રેમમાં પાડી રહ્યો છે .. મારું એના પ્રેમમાં પડવું , અને દિવસે ને દિવસે એના પ્રેમમાં ઊંડાને ઊંડા ડૂબતા જવું એ બધું કોઈ ઈશ્વરીય ઈચ્છા કે કૃપાથી થઇ રહ્યું છે એ વાતનો સતત અનુભવ થવો ! તમને આ બધું કદાચ “રબીશ” લાગશે , પણ આ સત્ય છે , આ શક્ય છે … વિશ્વાસ ન આવતો હોય તો મારા જેવા કોઈ પણ દીવાનને પૂછી જુઓ , જેની અંતરની દુનિયા વિશાળ હોય ! અથવા તો જોઈ જ લો “એક પ્રેમનો દીવાનો , એક પ્રેમની દીવાની”

                           રાધા ને જીવનમાં સાચા પ્રેમની તલાશ છે એટલે એ માતાજી પાસે સાચા પ્રેમની માંગણી કરે છે , માતા એની અરજ સાંભળે છે અને ત્યારે જ રાધાની ઓઢણી ઊડી જાય છે , અને એ બાઈક લઈને રસ્તા પરથી પસાર થતા વિક્રમ પર પડે છે. વિક્રમએ ઓઢણી ના સ્પર્શ થી જાણે કોઈ ના અસ્તિત્વનો સ્પર્શ પામી ગયો હોય તેમ એ “ઓઢણીવાળી” સાથે પ્રેમના તાંતણે બંધાઈ જાય છે. હવે એ દીવાનાની જેમ એને શોધ્યા કરે છે – જેની આ ઓઢણી છે .1476474_1435933356620571_935120233_n

ઓઢણી ને એના સુધી પહોંચાડનાર દૈવિક સંકેતને એ પામી ગયો છે અને એટલે જ એક પતંગ પર પોતાના પ્રેમનો સંદેશો લખીને એ પતંગની ડોર તે કાપી નાખે છે , એ વિશ્વાસ સાથે કે એ પતંગ પેલી ઓઢણીવાળી પાસે જ પહોંચશે. (આ પોસ્ટ ની શરૂઆત જ મેં પતંગ થી કરી છે , રીવાઈન્ડ કરો જરા ! અને નાનપણમાં હું પણ પતંગ પર સંદેશાઓ , શાયરીઓ લખીને જાવા દેતો – અને મનોમન મલકાતો કે આ પતંગ ની ડોર કોઈ સુંદર કન્યાના હાથમાં આવે તો ..! )  એ સંદેશમાં એવી સ્પષ્ટતા કરેલી છે કે તમારી ઓઢણી મારી પાસે છે અને હું તે થકી આપના પ્રેમમાં પડી ચુક્યો છું. અફકોર્સ એ પતંગ રાધાને જ મળે છે અને એ પણ મનોમન એ પતંગવાળાને વરી જાય છે. બંને મળે છે , ખાટી મીઠી તકરારો કરે છે અને પ્રેમની દેવી ના મદિર ના પૂજારી ના કહેવાથી દેવી આગળ પોતાના પ્રેમ સાથે મેળાપ કરાવી આપવાની અરજ કરે છે ત્યારે બંનેની બેગ એકબીજા સાથે એક્સચેન્જ થઇ જાય છે ! રાધાને મળે છે વિક્રમના બેગમાં થી એની ઓઢણી અને વિક્રમને રાધાની બેગમાં થી પેલો પતંગ ! બંને નો મેળાપ … અને પ્રેમની દુશ્મન દુનિયા સાથે લડાઈ અને છેલ્લે પ્રેમની જીત. ફિલ્મમાં એક સંવાદ પણ છે – પ્રેમની મંઝીલ એક જ છે – મિલન અથવા મોત !

                         નવોદિત અભિનેત્રી રશ્મી ઈઝ જસ્ટ અબાઉટ એવરેજ , ફિરોઝ ઈરાની મારો ઓલટાઈમ ફેવરીટ વિલન જે આ ફિલ્મમાં પોઝીટીવ રોલમાં છે અને જમાવટ કરે છે . જીતુ પંડ્યા નું કોમિક ટાઈમિંગ પણ સારું છે અને આ ફિલ્મમાં પણ તેણે એ સાબિત કર્યું છે , અનેક ફિલ્મો હીરો તરીકે આપી ચુકેલો , આપી રહેલો જાણીતો સ્ટાર ચંદન રાઠોડ આ ફિલ્મમાં વિલનના રોલમાં છે. ઢોલીવૂડમાં હમણાં આ નવો ટ્રેન્ડ શરુ થયો હોય તેવું લાગી રહ્યું છે . કારણ કે ગત વર્ષે જ આવેલી ફિલ્મ “દેશ પરદેશ” માં પણ જાણીતા હિરો જીત ઉપેન્દ્ર એ પણ વિલનની ભૂમિકા ભજવેલી , અને એકાદ મહિના પહેલા જ આવેલી ફિલ્મ “મારી પ્રીત કરે પોકાર” માં પણ હિતેન કુમાર વિલન બનેલો. ફિલ્મના બીજા ટેકનીકલ પાસાઓ જેમકે ડીરેક્શન અને સંગીત વિષે પણ સારું – નરસું ઘણું છે પણ એ બધી બાબતો પ્રસ્તુત ન કરતા અહિયાં જ અટકું છું . પણ હા , કોઈને કશું વધારે જાણવાની ઈચ્છા હોય તો કહેજો – કોમેન્ટમાં વિસ્તારથી જવાબ આપીશ.

                   તો આ હતી ફિલ્મ અને એમાં રહેલી રોમેન્ટિક ફેન્ટસીસની વાત ! ઓલું કહે છે ને .. કે ફિલ્મનું તો કામ જ સપના બતાવવાનું , વાસ્તવિકતા એવી ન હોય . પણ હું તો એમ કહું છું કે વાસ્તવિક જીવનમાં જો સપના ન હોય તો જીવનમાં સ્પાઈસ ન હોય , ટેસ્ટ ન હોય અને અંતર ના ઊંડાણ ઉછળતો આનંદ પણ ન જ હોય !

શુદ્ધ દેસી બકવાસ – થેંક ગોડ , આઈ એમ નોટ જયદીપ સાહની

“શુદ્ધ દેસી રોમેન્સ” ના રાઈટર જયદીપ સાહનીનો ઈન્ટરવ્યુ થોડા દિવસ પહેલા જોયેલો – ભાઈ ખુબ બોલે છે અને બિનજરૂરી બોલે છે .( હી ડઝ નોટ નો કે ટૂ ધ પોઈન્ટ વાત કેવી રીતે થાય !! )
એના જેવો જ હાલ એની ફિલ્મ “શુદ્ધ દેસી રોમેન્સ” નો છે. કોઈ પણ જાતની સેન્સ વગર , કોઈ કમર્શિયલ નાટકની જેમ માત્ર સીટીઓ ઉઘરાવવા લખાયા હોય તેવા ડાઈલોગ્સ. અને સ્ટોરી નું તો પૂછશો જ નહિ બાપુ . ત્રીજા ધોરણમાં ભણતો મારો ભાણેજ આના કરતા વધુ સારી સ્ટોરી લખી શકે. લલ્લુરામ ચાલતો હતો અને પછી ભાગવા લાગ્યો , અને બોસ શું ભાગ્યો છે , શું ભાગ્યો છે , ભાગી ભાગીને એ રેલ્વે સ્ટેશન પહોંચે છે એની પ્રેમિકા ને મળવા , પણ પહોંચતા જ ખબર પડે છે કે એની પ્રેમિકા ભાગી ગઈ છે , ત્યાં એ ચાલવા લાગે છે અને ચાલતા ચાલતા એને એ છોકરી મળી જાય છે જેનાથી એ ભાગતો હતો , પણ એ છોકરીને ભાગતા નથી આવડતું હોતું એટલે એ સંતાઈ જાય છે અને ……. હવે લલ્લુરામ કેમ ભાગેલો , એની પ્રેમિકા પણ કેમ ભાગી ગઈ , ઓલી બીજી છોકરી જે મળેલી એ કેમ સંતાઈ ગઈ એ બધું તમારે જાત્તે સમજી લેવાનું !! શું કહ્યું ? જાત્તે નથી સમજી શકાતું ? બધું સેન્સલેસ લાગે છે ? તો રાહ જુઓ , આ આખી વાત ને સેન્સીબલ બનાવવા સ્ટોરીના અંતમાં લલ્લુરામ એક ડાઈલોગ મારશે , એમાં જ તમારે બધી સેન્સ શોધી લેવાની ! ઓકે ? ભાઈ મારા માટે તો આ વાત નોટ ઓકે હતી એટલે મને આ ફિલ્મ ન ગમી , અને જો તમારા માટે આ વાત ઓકે છે તો તમે મહાન છો ( જસ્ટ લાઈક ધીસ ફિલ્મ ) વેલ ,ઉપર લખેલ વાર્તા એ “શુદ્ધ દેસી રોમેન્સ”ની વાર્તા નથી , પણ આ વાર્તા થકી મારે ફિલ્મ વિષે જે કહેવાનું છે એ મેં કહી દીધું છે. ફિલ્મની ઓરીજનલ વાર્તા તો હું ના લખી શકું – થેંક ગોડ , આઈ એમ નોટ જયદીપ સાહની ઓર મનીષ શર્મા

1

ફિલ્મ રીવ્યુ – “માં બાપના આશીર્વાદ”

એઝ આઈ એક્સ્પેકટેડ…. બમ્પર ઓપનીંગ , પહેલા જ દિવસે નાઈટ શોમાં બ્લેકમાં ટીકીટ લઈને ફિલ્મ જોઈ લીધી. દિગ્દર્શક આત્મારામ ઠાકોર ની વિક્રમ ઠાકોર સાથે ની1012056_164447717074653_118410453_n આ પાંચમી ફિલ્મ , વેલ આઈ એમ સપોઝ ટૂ રાઈટ ધી રીવ્યુ ઓફ ધીસ ફિલ્મ પણ ફિલ્મ જોયા પછી મને અહેસાસ થયો કે આ ફિલ્મ નો રીવ્યુ ન લખવાનો હોય, માત્ર અનુભવ લખવાનો હોય. અનુભવ …. ગુજરાતી ફિલ્મના થીયેટર ની બહાર હાઉસ ફૂલ નું પાટિયું જોવાનો …. (એ પણ બાજુના જ થીયેટરમાં “વન્સ અપોન અ ટાઈમ ઇન મુંબઈ દોબારા” અને “ચેન્નઈ એક્સપ્રેસ” ચાલતું હોય ત્યારે ) અનુભવ …. ફિલ્મ માટે પ્રેક્ષકોના ચેહરા પર આતુરતા , રોમાંચ અને ઉત્સવ જેવો આનંદ જોવાનો . અનુભવ….. ફિલ્મમાં વિક્રમ ઠાકોર ના ડાઈલોગ્સ અને ફાઈટસ પર સીટીઓ અને તાળીઓની ગુંજ સાંભળવાનો.

                                                     તોય અનુભવની સાથે રીવ્યુ પણ લખીશ…..ફિલ્મની કથાવસ્તુ આ મુજબ છે …. એક પરિવાર છે જેમાં માતા-પિતા અને બે પુત્ર છે , નાનો પુત્ર વિક્રમ ભણવામાં નબળો છે , મોટો હોંશિયાર છે , કેટલાક ચોક્કસ કારણો ના લીધે વિક્રમના પિતા એને ઘરની બહાર કાઢી મુકવાનો નિર્ણય લે છે , પતિ ના નિર્ણય આગળ માતા મજબૂર છે એથી એ વિક્રમને સોગંધ આપે છે કે તું ત્યાં સુધી ઘરમાં પગ નહિ મુકે જ્યાં સુધી તું તારા બાપ ના નામ ને ઊજળું કરવાને કાબેલ ન બની જાય. વિક્રમ પોતાના મામાને ત્યાં ઉછેર પામે છે , બીજી બાજુ મોટો પુત્ર એન્જીનીયર બની જાય છે , એના ભણતર માટે પિતા લાખો રૂપિયા ખર્ચે છે , એ માટે પ્રીન્સીપલની નોકરી પણ છોડવી પડે છે , અને બીજી ઘણી રીતે ઘસાયા કરવું પડે છે , 1016972_163423040510454_1638023420_nપણ પુત્ર માટે તેઓ એ બધું હસતા હસતા કરે છે , પાછલી ઉમ્મર માં આરામ થી બેસવા માટે લીધેલો હીંચકો ખાલી જ રહે છે , અને એ બાપ ને આરામ મળી શકતો નથી , અને એ માં – બાપ નો ખરો આરામ તો ત્યારે હરામ થાય છે જયારે એમને જાણ થાય છે કે એમનો મોટો પૂત્ર સપૂત નહિ પણ કપૂત છે. વાર્તાના કેન્દ્ર માં એ પિતાની એક જમીન છે , જેના પર એ ગરીબ બાળકો માટે સ્કૂલ બનાવવા માંગે છે પોતાની સ્વર્ગીય માતાની ઈચ્છા મુજબ. કરોડોમાં પણ એ જમીન ને તેઓ વેચવા તૈયાર નથી થતા , પણ પોતાના મોટાપુત્ર પર મુકેલો વિશ્વાસ જ તેમને ભારે પડી જાય છે અને જમીનની માલિકી તેમના હાથમાંથી સરકી જાય છે. માં-બાપના પગના જોડા મંદિરમાં રાખીને પુજતો નાનો દીકરો કઈ રીતે માં – બાપ ને તેમની બધી ખુશીઓ પાછી અપાવે છે , એ જાણવા ફિલ્મ જોવી રહી .

                                                  મુખ્યત્વે ફિલ્મ લવ સ્ટોરી ન હોઈ આ ફિલ્મમાં મમતા સોનીનો રોલ થોડો549552_166895163496575_408589012_n નાનો છે , પણ જેઠાણી સાથે બાથ ભીડે છે એ દ્રશ્ય બાખૂબી નિભાવી ને પ્રેક્ષકો ની સીટીઓ મેળવી લે છે. પૂજા સોની નો અભિનય કાબિલે તારીફ છે. સુભાષ આનંદ અને પ્રશાંત બારોટ પોતાના પાત્રો સ્ક્રીન પર જીવંત કરે છે – સરસ અભિનય દ્વારા.  ફિલ્મમાં એક્શન દ્રશ્યો કથાવસ્તુ મુજબ રીઝનેબલ માત્રા માં છે અને સારા છે સાથે સંપૂર્ણરીતે લાર્જર ધેન લાઈફ છે. બે – ત્રણ ગીત ધારી અસર ઊભી કરી શકતા નથી , પણ બાકી ના ગીતો સારા – અર્થસભર છે. મસ્તીભર્યું ગીત “તું મજનું ને હું લૈલા , હેંડને કરીએ પ્રેમલીલા…” ગુડ છે – 1044450_155972287922196_138253319_nએના ક્રેઝી લીરીક્સ ના લીધે . જાણીતું આધ્યાત્મિક ગીત “એકલાંજ આવ્યા માનવા એકલાંજ જવાના…” પણ ફિલ્મની શરૂઆતમાં આવે છે , જે સિચ્યુએશન મુજબ અસરકારક છે – સારું ગવાયું છે. જયારે કોમ્પોઝીશન અને લીરીક્સ એમ બંને રીતે મને સૌથી વધારે ગમેલું ગીત “ડગલે ને પગલે મને… મા ઘણી યાદ આવે તુ” છે. હિલેરીયસ સોંગ ” મોંઘવારી ને મારો બંધુકની ગોળી” પ્રેક્ષકોને મેક્સીમમ મોજ કરાવે છે – સાથે એ ગીતનું ફિલ્માંકન પણ સરસ છે.

                                                વિક્રમ ઠાકોર બોક્સ ઓફીસ પર રોકડી કરાવે છે અને સાથે આત્મારામ ઠાકોર નું વિઝન સામેલ થાય ત્યારે સોનામાં સુગંધ ભળે. 998010_157567281096030_381370855_nફિલ્મની વાર્તા ની સાથે સાથે દિગ્દર્શન પણ થોડું હટકે છે ! એક દ્રશ્યમાં મમતા સોની અને તેના પિતા પર ગુંડાઓ હુમલો કરે છે , જમીન ખાલી કરાવવા આવેલો ગુંડો મમતા ની બાય ફાડે છે , ત્યાં જ વિક્રમ આવે છે …. વિક્રમના આવ્યા પહેલા શું બન્યું એ દર્શકો એ જોયું છે , પણ પૂરું નહિ , પૂરી ઘટના મમતા વિક્રમ ને કહે છે ત્યાં જ કટ ટૂ મમતા સાથે શું બન્યું એ પૂરી ઘટના , અને ઘટના ના અંતે વિક્રમનું આવવું , બેક ફ્રોમ ફ્લેશબેક ! આ આખું દ્રશ્ય એકદમ સ્મૂથ અને બ્યુટીફૂલ ટ્રીટમેન્ટ પામ્યું છે. આ પ્રકારના દ્રશ્યો ગુજરાતી ફિલ્મો માં જોવા નથી મળતા , જેથી ફિલ્મના આ ટેકનીકલી સુપર્બ દ્રશ્યને હું વધાવી લઉં છું .

                                            નાનપણ માં વિક્રમને ઘરની બહાર કાઢી મુકવામાં આવે છે ત્યારબાદ એકવખત રાત્રી દરમ્યાન વિક્રમ પોતાના ઘરના ઝાંપે આવે છે ત્યાં જ એને પોતાની માની કસમ યાદ આવે છે – ઘરમાં પ્રવેશ ન કરવાની ! પૂરી સ્ક્રીન પર ઝાંપો અને ઝાંપાની અંદર ભજવય છે (ફલેશબેકમાં યાદ આવતી ) એ કરુણ ઘટના ! સિમ્પલી અમેઝિંગ ! ફિલ્મ નું આ દ્રશ્ય ખુબ જ રચનાત્મક છે. ઓવરઓલ, ફિલ્મ નો હાર્દ એનો સંદેશ એ છે કે માં – બાપ ના આશીર્વાદ તમારે શિરે હશે તો જીવનમાં સુખ અને સફળતા પામશો અને જો માં – બાપ ની હાય લીધી હશે તો તમે પણ ખુબ દુખી થશો. દિગ્દર્શક આત્મારામ ઠાકોરના સુપુત્ર રાહુલભાઈ પણ થીયેટરમાં ફિલ્મ જોવા પધારેલ હતા , એમના મીસીસ અને ચાઈલ્ડ સાથે . એમની સાથે મુલાકાત થઇ પણ ફિલ્મનાં આટલા સરસ ઓપનીંગ બદલ હું એમને અભિનંદન આપવાનું ચુકી ગયો – તો અહી એમને અને ફિલ્મના આખા યુનિટ ને મારા અભિનંદન.

Review of “The Advocate” – A New Gujarati Film

એક નવો જ વિષય . એક આધેડ વયનો વકીલ , ફિલ્મ નું મુખ્ય પાત્ર . અને એ પાત્ર ભજવનાર કલાકાર ભરત ઠક્કર નો પણ જાનદાર અભિનય. આટલી બાબતો ટ્રેલર માં જોઈ , જે મને ખુબ આકર્ષી ગઈ અને થીયેટર સુધી ફિલ્મ જોવા ખેંચી ગઈ. સીનેપોલીસ મલ્ટીપ્લેક્સ માં ફિલ્મ રીલીઝ થયેલી , ટીકીટ લીધી ( ટીકીટનો ભાવ ૧૬૦રૂ . ) અને ફિલ્મ જોઈ.
ટીકીટ લઈને પછી ત્રીજા માળે આવેલી થીયેટર સુધી પહોંચવા હું લીફ્ટમાં ગયો , લીફ્ટના બટનનો ટાઈટ ક્લોઝ અપ , લીફ્ટમાં ત્રીજા માળનું બટન દબાવ્યું .ત્રણ નંબરના બટનનો ટાઈટ ક્લોઝ અપ . ત્રીજો માળ આવ્યો એટલે લીફ્ટ ખુલી , હું બહાર નીકળ્યો , ફિલ્મ શરુ થવાને વાર હતી એટલે હું નાસ્તો કરવા ત્યાં આવેલા ખાણી પીણી બજારમાં ગયો . તમને થશે કે હું આટલી બધી વિગતો કેમ જણાવી રહ્યો છું . હું પણ જાણું છું કે તમને આ વિગતોમાં નહિ પણ ફિલ્મ કેવી છે – એના સારા નરસા પાસા જેવી બાબતો માં રસ છે. પણ એક્ચ્યુઅલ્લી , ફિલ્મ માં પણ આવું જ છે. બિન જરૂરી વિગતો , એકદમ ઢીલું એડીટીંગ , એકટર સ્ક્રીનમાંથી બહાર જતો રહે પછી પણ પાંચ સેકંડ સુધી ખાલી ફ્રેમ જોવાની . ડાયલોગ્સ વચ્ચે લાંબા લાંબા વિરામ . યુ વિલ ફિલ લાઈક યુ આર લિસનીંગ ટૂ અટલ બિહારી વાજપેયી . દરેક એકટર નો ટાઈટ ક્લોઝ અપ, એ પણ દરેક દ્રશ્યમાં . બે પાત્રો સામ સામે ઊભા છે તો એમના માત્ર ઇન્ડીવિડયુઅલ શોટ્સ .અને શોલ્ડર શોટ્સ નું તો અસ્તિત્વ જ નહિ . આ થઇ ફિલ્મની ટેકનીકલ ખામીઓ , જે ફિલ્મનું સૌથી ખરાબ પાસું છે , બીજું ખરાબ પાસું ફિલ્મના એક્ટર્સ , ભરત ઠક્કર, અને બીજા બે ત્રણ મુખ્ય પાત્રોને બાદ કરતા બાકીના બધા એક્ટર્સ ને એક્ટિંગ સાથે કઈ જ લાગતું વળગતું નથી . એક્સપ્રેશન્સ વગર બોલવામાં આવેલા ડાયલોગ્સ ની બાજી ડબિંગ વખતે મરણીયા પ્રયાસો કરો તો ય ના જ સુધરે. એટલું ઓછુ હોય ત્યાં કોર્ટનો જજ ટેબલ પર હાથ પછાડીને બોલે – ઓર્ડર ઓર્ડર ! ફિલ્મ નો બધો ભાર ભરત ઠક્કર પર હતો , આટલી બધી નબળી બાબતો વચ્ચે સબળો અભિનય કરી ને ફિલ્મને માત્ર આ એક અભિનેતાએ બચાવી છે.

                             528275_479079605497493_2078081850_n

 

 
વકીલનો પરિવાર ખુબ જ ગરીબીમાં જીવી રહ્યો છે , વકીલને સવારે દૈનિક ક્રિયાઓ ની સાથે ટેપ રેકોર્ડર માં અમાનત અલી ખાન નું ગીત “ઇન્શાજી કો અબ કુચ કરો …. “483982_132764576910628_641951939_n સાંભળવાની ટેવ છે . જે સારું ગીત છે અને જયારે જયારે આ ગીત ફિલ્મમાં આવે છે ત્યારે એક સારો માહોલ ઊભો કરે છે. વકીલની પત્ની વકીલના જન્મદિવસ પર એને થેપલા બનાવીને ખવડાવવા પાડોશી જોડેથી તેલ માંગી લાવે છે – ઘરમાં તેલ પણ પતી ગયું છે , એટલી બધી ગરીબી છે . વકીલ પોતાનું સ્કુટર વેચીને એન્જીનીયરીંગ કરી રહેલા છોકરા માટે પુસ્તકો લાવે છે . આવી ગરીબીમાં તેને એક તાંત્રિક મળે છે , જે એને એની ગરીબી દુર કરી આપવાનું વચન આપે છે. તાંત્રિક એને મેલી વિદ્યા શીખવે છે અને એ હાંસલ કરી ને એકદમ દરિદ્ર વકીલ અમીર બની જાય છે . હવે પૈસો, સુખ સમૃદ્ધિ બધું જ છે , પણ …..!
ફિલ્મમાં વકીલ જયારે વિદ્યા મેળવવા સાધના કરે છે ત્યારે એ સાધના માટે નું જે ડીટેલિંગ છે એ ખુબ રસપ્રદ છે , એમાં કથાવસ્તુ માં જોવા મળતું નાવીન્ય છે, સાથે થ્રિલ પણ છે. ફિલ્મની કથા સારી છે , પણ વધુ સારી થઇ શકી હોત. ફિલ્મમાં ઘણા બધી જગ્યા એ સારું કામ થઇ શક્યું હોત , થોડી મહેનત , થોડી જહેમત ઊઠાવવામાં આવી હોત તો ફિલ્મ માસ્ટર પીસ બની શકી હોત , કારણ કે ફીલ્મ પાસે બે ખુબ સ્ટ્રોંગ પાવર હતા – ભરત ઠક્કર અને સારી સ્ક્રીપ્ટ. જોકે કથા ક્લિક થાય એવી ચોક્કસ છે પણ એને ડેવલપ કરવામાં , એમાં સ્પાર્કસ ઉમેરવામાં સર્જકો નિષ્ફળ રહ્યા છે , અથવા તો એમ કહી શકાય કે કથા પર મહેનત ખુબ ઓછી થઇ છે .
ડી . એન . એ . ટેસ્ટ કરાવવા ખરેખર એફ . આઈ . આર . નોંધાયેલી હોવી જોઈએ , વકીલ અને પોલીસના સંવાદોમાં એ તથ્ય વિગતવાર જાણવા મળે છે . અને ફિલ્મમાં એ ડી.એન.એ. ટેસ્ટ ને લગતા દ્રશ્યો થ્રીલીંગ અને રસપ્રદ બન્યા છે. હિન્દી ફિલ્મ્સ અને સીરીયલ્સ માં કોઈ પણ આંગલું ફાન્ગલું લેબોરેટરીમાં જઈ ને ડી.એન.એ. ટેસ્ટ કરાઈ આવતા બતાવવામાં આવે છે અને આપડે પાછા સ્વીકારી પણ લઈએ . કારણ કે આપડું જ્ઞાન મર્યાદિત હોય . પણ વાર્તાકાર ને એની વાર્તા માં આવતી ઘટના અંતર્ગત કાયદાકીય જ્ઞાન , મેડીકલ જ્ઞાન વગેરે હોવું ખુબ જરૂરી છે , જે અહી છે અને ડી.એન.એ. ટેસ્ટ સંદર્ભે બાખૂબી દર્શાવ્યુ છે . ખરેખર , કાબિલે તારીફ .
ફિલ્મમાં ભરપૂર ટેકનીકલ ખામીઓ હોવા છતાં ફિલ્મ સાવ નાખી દેવા જેવી ય નથી . આ ફિલ્મ માણવી હશે તો એ બાબતો ને થોડી ઇગ્નોર કરવી પડશે . એ કાંટાઓ ને

ફિલ્મમાં સુંદર અભિનયના ઓજસ પાથરનાર - મોરલી પટેલ

ફિલ્મમાં સુંદર અભિનયના ઓજસ પાથરનાર – મોરલી પટેલ

નજર અંદાઝ કરશો તો તમને મળશે ગુલાબના ફૂલ જેવી ભરત ઠક્કર ની એક્ટિંગ . એક ડાર્ક શેડમાં બનેલું સીરીયસ થ્રીલર . થ્રિલ માં જે મજા છે એ કોમેડી કે રોમેન્સમાં પણ નથી , પણ એ માણવાની સેન્સ હોવી જરૂરી છે . અમારે દુખી દુખી નથી જોવું કહીને ઊભા થઇ જવું હોય તો ક્યારેય ફિલ્મ જોવા જવું જ નહી , વાંદરાને નચાવતો મદારી જોઈ લેવો ! ફિલ્મ એ કળા ને પ્રદર્શિત કરવાનું માધ્યમ છે , અને કળા ની ગતા ગમ ના પડતી હોય એ લોકો એ સારી ફિલ્મોથી દૂર જ રહેવું જોઈએ . થીયેટરમાં આવીને કરુણ દ્રશ્ય ની ઠેકડી ઉડાવતા લોકો મને હૃદય વગરના શેતાની વાંદરા જેવા લાગે છે , જેમને ચાબુકે ચાબુકે ફટકારો તોય પાપ ના લાગે . રોષ થોડો વધારે વ્યક્ત થઇ ગયો કારણ કે સર્વાંગ રીતે ગંભીર અને કરુણરસ દર્શાવતી આ ફિલ્મ જોતી વખતે મને પણ આવા કેટલાક “શેતાની વાંદરાઓ ” એ ફિલ્મ દરમ્યાન કોમેન્ટ્સ પાસ કરી કરી ને ખુબ પરેશાન કરી મુક્યો . ફિલ્મ દરમ્યાન ફિલ્મની મજાક ઉડાવવી એ મૂંગા પ્રાણીને પરેશાન કરવા જેવું છે , ફિલ્મ તમારી કોમેન્ટ્સ નો વળતો પ્રહાર નથી કરી શકતી એટલે તમે ખુશ થાઓ છો . ફિલ્મ ચાલુ છે ત્યારે ફિલ્મને જે કહેવું છે એ કહી દેવા દો , થીયેટરમાં બેઠેલી બાકીની ઓડીયન્સ ફિલ્મ જોવા આવી છે , તમારી બુદ્ધિ(?) ના પ્રદર્શનો કરતી કોમેન્ટ્સ સાંભળવા નહિ .
ફિલ્મ મલ્ટીપ્લેક્સ માં જરૂર રીલીઝ કરો , પણ સિંગલ સ્ક્રીન પ્રત્યે સુગ રાખવા જેવી નથી . આ ફિલ્મ દરેક વર્ગ જોઈ શકે એવી બની જ છે અને સિંગલ સ્ક્રીનમાં આ ફિલ્મને વિશેષ આવકાર મળ્યો હોત .
ધી એડવોકેટ – બેશક ,ઘણી રીતે નબળું છે બટ- લેકિન – કિન્તુ – પરંતુ – બંધુ – ધેર ઈઝ સમથીંગ ઇન ધીસ ફિલ્મ, એ તમને સાવ ખાલી હાથે નહિ જવા દે , કશુક એવું આપશે કે જે ક્યારેક ક્યારેક મમળાવ્યા કરવું ગમશે .

ફિલ્મ નું ટ્રેલર – 

હા, હું દીકરીનો બાપ

                                        સામાન્ય ગુજરાતી ફિલ્મો નીચલા વર્ગના કે નાના ગામડાના લોકોને આકર્ષે છે , શહેર ની જનતા એ ફિલ્મો જોવા આકર્ષાતી નથી. અને એ જોવામાં નાનામ પણ અનુભવે છે. આજ કાલ મોર્ડન ગુજરાતી ફિલ્મો બનવા લાગી છે , ખાસ આવા શહેરીલોકો ને ધ્યાનમાં રાખી ને , પણ આ શહેરીજનો એવી ફિલ્મો પણ જોવા નથી જતા , ગુજરાતી ફિલ્મો પ્રત્યેની સૂગને કારણે. અથવા તો બહુ ઓછી સંખ્યા માં આવી ફિલ્મોને મલ્ટીપ્લેક્ક્ષ નું ઓડીયન્સ મળે છે પણ સિંગલ સ્ક્રીન માં આવી ફિલ્મો રીલીઝ સુદ્ધા નથી થતી. કારણ , આવી ફિલ્મો એ સામાન્ય ગુજરાતી ફિલ્મના દર્શકને નથી આકર્ષી શકતી. એ વર્ગને એક અલગ પ્રકારના કોમેર્શીયલ મનોરંજનની અપેક્ષા હોય છે , જે આવી મોડર્ન ગુજરાતી ફિલ્મો માં નથી હોતું . જેમકે નીચલા વર્ગને ગુજરાતી ફિલ્મમાં આઈટમ સોંગ હોય તો ગમે છે , પણ મોર્ડન ગુજરાતીઓ ગુજરાતી ફિલ્મના આઈટમ સોંગ ને સ્વીકારી શકતા નથી. એમને એ બધું ચીપ અને વલ્ગર લાગે છે. (એ અલગ વાત છે કે એ મોર્ડન ગુજરાતીઓ “મુન્ની બદનામ ” અને “ફેવિકોલ સે ” જેવા ગીતો હોંશે હોંશે જુએ છે )
મારા મતે કરુણતા તો એ છે કે ગુજરાતી ફિલ્મો ના દર્શકોમાં વર્ગો શું કામ પડે છે ? ફિલ્મ એક ચોક્કસ વર્ગ માટે શું કામ બનવી જોઈએ? ફિલ્મ તો ભાષા વગરની હોય તોય દરેક ને સમજાય તેવી હોવી જોઈએ. શું “શોલે” માટે કોઈ એવું કહી શકે કે માત્ર આ જ વર્ગ માટે ની ફિલ્મ છે ? ! આખાય દેશના બધા પ્રકારના બધા લોકો ને એ ફિલ્મ આકર્ષી શકી છે , જો આખાય દેશની પસંદને ધ્યાનમાં રાખીને બોલીવૂડમાં ફિલ્મો બની શકતી હોય તો દરેક પ્રકારના ગુજરાતી લોકો ને આકર્ષી શકે એવી કોઈ ગુજરાતી ફિલ્મ કેમ ન બની શકે ? બની જ શકે ભાઈ ! “દેશ રે જોયા દાદા પરદેશ રે જોયા ” એ ફિલ્મ દરેક ગુજરાતીને થીયેટર સુધી લઇ ગઈ હતી , એ જ રીતે “મૈયરમાં મનડૂ નથી લાગતું ” ફિલ્મે પણ દરેક વર્ગને મનોરંજન આપીને ખૂબ ધૂમ મચાવેલી . અને આવી જ એક ગુજરાતી ફિલ્મ આ અઠવાડિયે રીલીઝ થઇ છે, ” હા , હું દીકરી નો બાપ “. બધા પ્રકારની ઓડીયન્સને ગમે તેવી ! અને સર્વના દિલમાં ઊતરી જાય તેવી !

                                                                      422583_564004340278098_570009105_n

એક ખૂબ ભોળા હવાલદાર ભગવતી પ્રસાદ ઊર્ફે ભગુ ના રોલમાં હિતેન કુમાર. એ રડવામાં નથી માનતો , લડવામાં માને છે. જીવનના આકરા માં આકરા સંજોગો સામે પણ તે રડ્યા વગર તેનો ઉકેલ શોધવાનો પ્રયત્ન કરે છે . તે એક ઈમાનદાર પોલીસવાળો છે અને પોતાની દીકરી પ્રત્યે અપાર લાગણી ધરાવે છે. એને એના જીવનમાં બસ પોતાની નોકરી અને પોતાની છોકરી થી જ મતલબ ! અને બિચારો એમાં જ અટવાયા કરે ! પોતાની દીકરીને સમય આપે કે નોકરીને ! સાંજે સર્કસ માં લઇ જવાનું વચન આપી ને નોકરી એ ગયેલો હવાલદાર પોતાના સાથી હવાલદારોને હરખાઈ ને કહે છે કે પ્લીઝ ! આજે તમે થોડું સંભાળી લેજો , હું આજે અડધો કલ્લાક વહેલો ઘરે જઈશ. આજે મારે મારી દીકરીને સર્કસ બતાવવા લઇ જવાનું છે , ત્યાં જ ઇન્સપેકટર આવીને સુચના આપે છે કે આજે ઘરે મોડા જવાની તૈયારી રાખજો , આજે મોટા સાહેબ આવવાના છે ! ઘરે મોડા પહોંચવાથી નાની દીકરી કાલી કાલી જબાનમાં ફરિયાદ કરે છે કે સાહેબ ને એવું કહી દેવાય ને કે મારે મારી દીકરી સાથે સર્કસ માં જવાનું છે ! પછી પોતાની દીકરી ને વ્હાલથી ગીત ગાઈને મનાવતો હવાલદાર ભગુ દીકરીની બધી જરૂરિયાતો સંતોષવા હંમેશા તત્પર રહે છે.
ફિલ્મમાં મારું સૌથી પ્રિય દ્રશ્ય એ છે જયારે ભગુની દીકરીના લગન લેવાઈ રહ્યા છે , ભગુ તો ખુબ ખુશ છે ,પોતાની પોત્રિને વિદાય આપવાની હોઈ , ભગુની માતા પણ રડી રહી છે, બધા જ આ પ્રસંગે આંસુ સારી રહ્યા છે પણ ભગુ આનંદ માં છે ! એને તો પોતાની દીકરીના લગ્નનો હરખ છે. એ ખૂબ આનંદ માં છે કે એની “સસલી ” આજે પરણીને એના સાસરે જશે … બાપ – દીકરી નું ત્યાં એક સુંદર લાગણીસભર ગીત આવે છે – “દીકરી સાસરીયે જાય , બાપુ દ્યો ને વિદાય ….” ભગુના મિત્રો અને માં તેને સમજાવે છે કે ભગુ તું થોડું રડી લે …. તારી દીકરી કાયમને માટે એના સાસરે જઈ રહી છે. ભગુ રમુજ ખાતર ખોટું ખોટું રડે છે પણ તેને ખરેખર રડવું આવતું નથી , તેને દીકરીના લગ્ન નો આનંદ છે પણ એના ગયા પછી એની યાદ આવશે , એ વાતનો અણસાર સુદ્ધા નથી . અને પ્રસંગ પતી ગયા બાદ હસતો હસતો ઘરનો ઊમ્બરો ચઢી રહેલા ભગુ ને જયારે અચાનક દીકરીના સંસ્મરણો ઘેરી વળે છે ત્યારે તેને અહેસાસ થાય છે , પોતાની દીકરી વગર પોતાના જીવનમાં આવેલા ખાલીપા નો !

દીકરી સાસરીયે જાય .. બાપુ દ્યો ને વિદાય ..

દીકરી સાસરીયે જાય .. બાપુ દ્યો ને વિદાય ..

ભગુ વારંવાર કહે છે “આંસુ ની તો જાત જ ખારી , આપણા માટે એ નહિ બહુ સારી …” રડ્યા વગર, જે તે મુશ્કેલી નું સોલ્યુશન કાઢવાની શીખ ભગુ ના પાત્ર દ્વારા ખુબ સારી રીતે શીખવા મળે છે. ભોળું અને સરળ વ્યક્તિત્વ હોય, પ્રમાણિકતા અને સ્વજનો પ્રત્યે નો પ્રેમ સહજ રીતે સ્વભાવમાં વણાયેલો હોય એવું અત્યંત ઇનોસન્ટ પાત્ર જો સારા અભિનય દ્વારા સુંદર રીતે ભજવવામાં આવ્યું હોય તો આપડે એ પાત્રના પ્રેમમાં પડ્યા વિના રહી શકતા નથી. ફોર એકઝામ્પલ – રાજ કપૂર ઇન “શ્રી ૪૨૦” એન્ડ “અનાડી”. એક શ્રેષ્ઠ અભિનેતા બનવાનો શ્રેષ્ઠ રસ્તો એ છે કે શ્રેષ્ઠ માનવી બનો ! જેના મનમાં કોઈ પૂર્વાગ્રહ કે દુરાગ્રહ ના હોય એ અભિનેતા હંમેશા પાત્રને સાચો ન્યાય આપી શકશે. હિતેન કુમારે આ ફિલ્મમાં ભોળા ભગુનું પાત્ર જીવંત બનાવ્યું છે. લેખક – દિગ્દર્શક અતુલ પટેલ વિષયને બરાબર સમજી અને સમજાવી શક્યા છે માટે ફિલ્મની વાર્તા એક પાટા પર જ ચાલે છે, બિન જરૂરી સબપ્લોટ ઉમેરવામાં આવ્યા નથી. ભગુ ના હવાલદાર મિત્રોનો રોલ કરતા બંને એક્ટર્સની કોમિક ટાઈમિંગ સારી. એમાંના એક અભિનેતા એ આજના જાણીતા ગુજરાતી ફિલ્મોના કોમેડિયન – જીતુ પંડ્યા. દીકરીના રોલમાં સોનું ચંદ્રપૌલ અને જમાઈ ના રોલમાં ચંદન રાઠોડ , વિલન રાકેશ પુજારા , માં ના રોલમાં જૈમીની ત્રિવેદી , ચંદન રાઠોડના મિત્રના રોલમાં રવિ પટેલ અને અન્ય કલાકારો નો અભિનય પણ સોનામાં સુગંધ ભળે તેવો ! શુક્રવારે જ નાઈટ શો માં જોયેલી આ ફિલ્મ નો રીવ્યુ લખવામાં મારે થોડું મોડું થયું , પણ તમે મોડું કર્યા વિના જોઈ જ લેજો – “હા , હું દીકરીનો બાપ”.

પ્રીત જન્મો જનમની……

હા તો ભાઈ હું વાત કરવા જઈ રહ્યો છું એક નવા ગુજરાતી ફિલ્મ ની. ના ભાઈ ના, કેવી રીતે જઈશ વિશે મારે કઈ નથી કેહવું, હું તો વાત કરીશ એવી એકાદી ફિલ્મ ની કે જે મે ૩૦ રૂપિયાની ટીકીટ લઇ ને ખખડી ગયેલા થીએટર મા જોઈ છે. યેસ, હું ઘણી નવી ગુજરાતી ફિલ્મો થીયેટર મા જઈ ને જોઉં છું. (પ્રશ્ન- હાય હાય, બાપુ, આટલુ નીચું લેવલ? જવાબ- તમે લોકો જે સબ ટીવી ના ઐ યાઈ યો ઐયર જેવા પાત્રો જુવો છો તેના કરતાં તો સારા લેવલ ની હોય છે.) અરે યાર મુકો બધું બાજુ મા આ ગુજરાતી ફિલ્મો કે સબ ટીવી ના લીધે આપડા સંબંધો ના બગાડવા જોઈએ. પણ મારો અંગત મંતવ્ય સબ ટીવી માટે એ છે કે સાવ બકવાસ ચેનલ છે,એણે લોકો ના મનોરંજન નું સ્તર નીચું લઇ જવાનું ઘોર પાપ કર્યું છે. આજ થી વર્ષો પહેલા વપરાતા તેવા લાઉડ બેકગ્રાઉન્ડ મ્યુઝીક, સાવ ચવાયેલી કોમેડી(કોમેડી?). (એના કરતા તો ગુજરાતી ફિલ્મો નો રમેશ મેહતા લાખ દરજ્જે સારો )કમ ઓન યાર, ખીચડી અને સારાભાઇ જેવી સીરીયલો યાદ કરો, એવી ક્લાસ સીરીયલો ના પ્રેક્ષકો થઇ ને તમે સાવ આવું જોશો? માનું છું કે હાલ મા બીજી કોઈ ચેનલ પર કોઈ કોમેડી સીરીયલ નથી આવતી, પણ એનો અર્થ એવો તો નથી કે ઘોડી ના મળે તો ગધેડી!!! કેમ તમે ગુજરાતી ફિલ્મો ના નામે જે આવે છે તે નથી જોઈ લેતા? “કેવી રીતે જઈશ” આવ્યું ત્યારે જ તમે ગુજરાતી ફિલ્મ જોયું ને? તો પછી કોમેડી સીરીયલ ના નામે જે આવે છે તે કેમ જોઈ લો છો?

હવે મુખ્ય વાત પર આવું. તમે મારા કહેવા થી ગુજરાતી ફિલ્મો નથી જોવાના તેની મને સારી રીતે ખબર છે. અને મારું પણ એવું જ તમને સજેશન છે કે ના જોશો. કારણ કે આપડે તે ફિલ્મ જોવી હોય તો માનસિક તૈયારી સાથે બેસવું પડે કે તે એક નીચ્લા વર્ગ ના માનસિક સ્તર ને ધ્યાન મા રાખી ને બનાવવામા આવી છે. (પ્રશ્ન- બાપુ – એવા સ્તર ની ફિલ્મો તે કઈ જોવાય? પ્રશ્ન ના જવાબ મા પ્રશ્ન- કેમ તમે “વોન્ટેડ” અને “રાવડી રાઠોર” નથી જોઈ? ) ઘાઘરા ચોળી જોઈ ને નાક ના ટેરવા ચડાવવાની જરૂર નથી, મારા મતે દુનિયા ની કોઈ પણ સ્ત્રી ઘાઘરા ચોળી મા સજ્જ થયેલી ગુજરાતણ કરતા વધારે રૂપાળી ના લાગી શકે. તો મને થયું કે નવી ગુજરાતી ફિલ્મો ના નામ પર જે કઈ આવે છે તે તમારા સુધી નથી પહોચતું, તો હું એટલીસ્ટ તેને તમારા સુધી પહોચાડવા નું કામ કરવા માંગું છું. તે ફિલ્મોના રીવ્યુ દ્વારા. પણ જો નવી આવેલી બધી ફિલ્મો ની હું વાત કરીશ તો તમને કદાચ રસ નૈ પડે. આજે પહેલીવાર પ્રમાણિકતાથી કોઈ સામાન્ય ગુજરાતી ફિલ્મ નો રીવ્યુ લખાઈ રહ્યો છે ત્યારે હું વાત કરીશ ફિલ્મ “પ્રીત જન્મો જનમ ની ભુલાશે નહિ” વિશે. આ ફિલ્મ ના ગીતો એટલે માય ગોડ, એક વાર જીભે ચઢે પછી જિંદગી ભર તેનો નશો ના ઊતરે. મૌલિક મહેતા એ અફલાતૂન સંગીત આપ્યું છે. આના ગીતો તમે તેની ઓંડીયો સીડી ખરીદી ને કે લારી પર થી વિક્રમ ઠાકોર ના ગીતો ની સીડી મા થી સાંભળશો તો એક વાર તો મને યાદ કરી ને આભાર તો જરૂર માનશો આવા આઊટસ્ટેનડીંગ ગીતો સજેસ્ટ કરવા બદલ. અને ફિલ્મ ની સિચ્યુએશન્સ મા તો ઔર મધુરા લાગે છે. એક સુંદર વાર્તા અને બેસ્ટ સંગીત નો સમન્વય છે આ ફિલ્મ. વિક્રમ ઠાકોર અને પ્રાંજલ ભટ્ટ બંને એક બીજા ના પ્રેમ મા પડે છે અને લગ્ન કરે છે, પણ લગ્ન પછી અચાનક પ્રાંજલ ભટ્ટ બીમાર થઇ જાય છે, અને વાત એમ બહાર આવે છે કે વિક્રમ ઠાકોર ના ગયા જનમ ની પ્રેમિકા(મમતા સોની) એ પ્રાંજલ ભટ્ટ ના શરીર મા છે. ( વિક્રમ ઠાકોર નું ગયા જનમ ના પાત્ર નું નામ યુવરાજ! 🙂 .) અને પછી શરૂ થાય છે જન્મો જનમ ના વેર અને વ્હાલના રસમો ની વાત. મમતા સોની રૂપકડી. અને પ્રાંજલ ભટ્ટ તો મારી મોસ્ટ ફેવરીટ, રૂપાળી તો ખરીજ સાથે એક્ટીગ મા પણ એક્કો.

પ્રીત જન્મો જનમ ની ભુલાશે નહિ આલ્બમ મા એક ગરબો છે, એક દર્દભર્યું વિરહ ગીત છે( જે મીરાજી ના એક ભજન પર થી ઈન્સ્પાયર છે), એક મસ્તીભર્યું ગીત છે જે હિરો અને હીરોઈન ભાંગ પી ને ગાય છે અને એક રાજસ્થાની પ્રેમ ગીત છે, આ બધા ગીતો કર્ણપ્રિય. તોય આ આલ્બમ અને ફિલ્મ ની આત્મા સમા ખાસ માણવા જેવા નીચેના બે રોમાન્ટીક ગીતો
૧ – પ્રીત જન્મો જનમ ની ભુલાશે નહિ….જોવું છે? આ રહ્યુ!

૨- સાથી છૂટે ના તારો સંગાથ…..

ગુજરાતી ફિલ્મો ની ઓડીયન્સ ને સારા ગીતો આપો એટલે મોર ધેન ઈનફ.ફિલ્મ સુપરહિટ થઇ જાય! જયારે અહી તો સારા સંગીત ની સાથે સારી વાર્તા પણ છે. મે કીધું તેમ, નીચલા વર્ગ ના લોકો ના માનસિક સ્તર ને ધ્યાન મા રાખી ને જુવો તો બેશક ગમે તેવી ફિલ્મ. હવે તો તેની ઓરીજનલ સીડી પણ બહાર પડી ગઈ છે. આગળ પણ નવી આવેલી ગુજરાતી ફિલ્મો વિશે, તેના સંગીત વિશે, તેના કલાકારો વિશે અને તેના થીયેટરો વિશે પણ ઊંડાણ થી વાત કરવાની ઈચ્છા છે પણ તમને તે વાંચવું ગમશે કે કેમ? આઈ ડોન્ટ નો! જરા જણાવશો તો ખબર પડશે….

કયા કરોગે તુમ આખીર કબર પર મેરી આકર..

જાડેજા બાપુ(એટલે કે હું) પૂરા મૂડમાં આવીને, અલ્તાફ રાજાનું ‘જા બેવફા જા……’ સાંભળતા હોય ને તયાં કોઈ આવીને ખી…ખી….ખી…કરતું બોલે કે અલ્તાફ રાજાનું ગીત સાંભળો છો?
હું પછી એને ના છોડું, તરત એને સણસણતો જવાબ આપી દઉં- ના રે ના, હું તો શેઇકસપિયરના ‘મેકબેથ’નાટકનું હિન્દિકરણ સાંભળી રહયો છું.
એ બોલે- ખી…..ખી…….ખી……..મને શું મુરખો સમજો છો, એ તો નાટક હતું ને આ ગીત છે
પછી આપડો લાસ્ટ બોલ, અને એ આઉટ- ડોબા, શેઇકસપિયરના બધા નાટકો પઘમાં જ હતા
આઉટ થયા પછી યે તેનો મરણીયો પ્રયાસ- પણ એમાં જા બેવફા જા…… થોડું આવે?
કલીન બોલ્ડ- તો શું આવે?
એ લોકો એવું સમજે છે કે અલ્તાફ રાજા ચીપ અને ટેલેન્ટ વગરનો ગાયક,અને એના ચાહકો ય બધા ચીપ અને નોલેજ વગરના…..એ બધા ને હું એટલું જ કહીશ કે અલ્તાફ રાજાને સમજવું એ શેઇકસપિયરના અંગ્રેજીને સમજવા જેટલું જ અઘરું છે,કારણ કે અલ્તાફ રાજાની સાદાઈ લોકોને સરળ લાગે છે, પણ કરોડો લોકોના દીલમાં ઉતરવું કયારેય સરળ નથી હોતું, અલ્તાફ રાજા એ કરી શકયો છે માત્ર એની સાદાઈના કારણે. અને રહી વાત એના અવાજની, તો હું એવો દાવો નથી કરતો કે એનો અવાજ આઉટસ્ટેનડીંગ છે પણ સામાન્ય તો નથી જ.
ખરેખરમાં એની સફળતા એના અવાજ ના કારણે જ છે અને નીંદા પણ એના અવાજના કારણે. જસ્ટ લાઈક રેશમીયા, નીંદા કરવાવાળા કહયા કરે કે એ નાક માં થી ગાય છે પણ એ એની એવી ગાયકી ના લીધે જ લોકોના દીલમાં ઉતર્યો છે.
વર્ષો પહેલા મેં દુરદર્શન પર અલ્તાફ રાજાનો ઇન્ટરવ્યુ જોયેલો તયારે લાઇવ ફોન પર એક જણે તેને પૂછેલું કે તમે હંમેશા દુઃખી ગીતો જ કેમ ગાઓ છો? આ સાંભળીને તે બરાબરનો છંછેડાઈને બોલયો- એવું નથી, મેં પ્રેમના ગીતો પણ ગાયા છે, એમ કહીને તેણે તેના ગાયેલા રોમેનટીક ગીતો કયા કયા છે, મસ્તી વાળા ગીતો કયા કયા છે તે કહી સંભળાવયુ
અલ્તાફ રાજાની મજાક થાય એની સામે મને વાંધો નથી, મજાક તો લતાની યે કયારેક થતી હોય, પણ મજાકમાં ને મજાકમાં આપણે તેની ગાયક તરીકેની ગણના સુધધાના કરીયે એ વ્યાજબી નથી, અલતાફ રાજા આજે કયાં છે એની લોકોને ખબર નથી કે નથી પરવા, આજે કોઇ તેને ફીલ્મમાં ગીત ગાવા આપશે તોય કોઈ એ ગીત નહીં સાંભળે, પણ એના મ્રુત્યુ પછી બધા છાપાઓ દિલગીરી વ્યકત કરશે કે આપણે સૌ એ ‘તુમ તો ઠહેરે પરદેસી…’
ગીતનો ગાયક અલ્તાફ ગુમાવયો……
કમ્બખ્ત દુનીયાના આ દસ્તુર પર એણે ‘તુમ તો ઠહેરે પરદેસી…’ ગીતમાં ગાયુ જ છે કે
કયા કરોગે તુમ આખીર કબર પર મેરી આકર…
થોડી દેર રો લોંગે…ઔર ભૂલ જાઓગે…
—————————————-
અલ્તાફનું રામગોપાલ વર્માની ફિલ્મ ‘કંપની’માં ગાયેલુ આ ગીત, સાકર સમાન મીઠડુ અને સાંભળતાવેંત દીલમાં ઉતરી જાય તેવું