રેઇન ઈઝ ફોલીંગ છમા છમ છમ ..

ફિલ્મ – ગુનેહગાર
વર્ષ – ૧૯૯૫
ગીત – રેઇન ઈઝ ફોલીંગ છમા છમ છમ ..
ગાયક – સુદેશ ભોંસલે
ગીતકાર – સુરેન્દ્ર સાથી
સંગીત – શ્યામ સુંદર

નાનપણમાં શાવર નીચે નહાતા નહાતા નાચ્યો છું – અઢળક વખત ! અને એ રેઇન ડાન્સ વખતે કઈ કેટલાય ગીતો ગાઈ નાખયા હશે. વેલ , મોસ્ટલી જે દિવસે મારો મૂડ સારો હોય એ દિવસે જ હું શાવરમાં નહાતો , ( મુડ ના હોય તો ક્યારેક નહાવાનું માંડી પણ વાળતો ) પછી તો સાબુ માઈકમાં કન્વર્ટ થઇ જતું અને ફોર્સ્ફૂલ્લી પડતા પાણીમાં ફોર્સ્ફૂલ્લી હાથ પગ નાખીને સ્ટેપ્સ કરવામાં આવતા , જાણે ખરેખરમાં કોઈ સ્લોમોશન માં મને શૂટ ન કરી રહ્યું હોય ! રિતિક જુએ તો એ બી ટેન્શનમાં આવી જઈને એવું વિચારે કે મારે હજુ થોડી વધુ ડાન્સની ટ્રેનીંગ લઈને ફિલ્મોમાં આવવાની જરૂર હતી , પણ મારો સ્વભાવ બી પાછો આમ ઉદાર એટલે મેં મારી ડાન્સની કલાને બાથરૂમ સુધી જ મર્યાદિત રાખી ! આપડે કીધું ક્યાં રિતિક ફીતિક ના પેટ પર લાત મારવી ! અહી આ ગીતમાં હીરો પણ વરસાદમાં ડાન્સ કરી ને છોકરીએ આંખ મારી છે એ વાતનો આનંદ વ્યક્ત કરી રહ્યો છે. મને પણ સ્કુલ – કોલેજમાં ક્લાસની કોઈ સુંદર છોકરીએ સ્માઈલ આપી હોય તો હું પણ બીજા દા’ડે કાયદેસર રીતે શાવર નીચે ડાન્સ કરી ને આનંદ વ્યક્ત કરતો . અને મન ભરી ને ડાન્સ કર્યા બાદ હેમ ખેમ બાથરૂમની બહાર નીકળી જતો. ક્યારેય ડાન્સ કરતા કરતા પડી જવાનો રેકોર્ડ મેં નોંધાયો નથી. પણ અહિયાં આ ગીતમાં તો ભાઈ અર્થાત હીરો અર્થાત અતુલ અગ્નિહોત્રી પડી જાય છે ! અને એનું પડી જવું વ્યાજબી પણ છે કારણ કે આફ્ટર ઓલ છોકરીએ તેને આંખ મારી છે. એ જમાનો જ થોડો એડવાન્સ હતો, જયારે અમે સ્કુલ – કોલેજમાં હતા . છોકરીઓ અને છોકરાઓ એકબીજાને આંખ મારે એવા કિસ્સા બનતા , જયારે હવે તો છોકરા છોકરીઓ માત્ર ફેસબુક પર એકબીજાના ફોટા પર લાઈક મારતા દેખાય છે. એમાય સાલ્લુ ખબર ચમની પડે કે આ લાઈન વાળું લાઈક છે કે ભાઈ સમજી ને મારેલું લાઈક ! બોલો , એના કરતા અમારો જમાનો ટનાટન ના કહેવાય ?

“ટન ટના ટન ટનન ટનન ….
રેઇન ઈઝ ફોલીંગ છમા છમ છમ
લડકીને આંખ મારી ગીર ગયે હમ
ટન ટના ટન ટનન ટનન …”

દરેક જમાનામાં ધાબા પર કે બાલ્કની પર થી પ્રેમો થતા આવ્યા છે , થઇ રહ્યા છે અને થતા રહેશે. સીધું ગણિત છે કે માણસ બાલ્કની પર કે ધાબા પર કેમ આવે ? ઘરમાં કંટાળો આવતો હોય એટલે બહાર કોઈ સુંદર નજારો જોવા મળશે એવી આશાએ જ આવે ને ? અને જુવાન છોકરા માટે જુવાન છોકરી અને જુવાન છોકરી માટે જુવાન છોકરા થી વિશેષ સુંદર નજારો બીજો કયો હોય ! મેં તો આવા અનેક કિસ્સાઓ સાંભળ્યા છે , આઈ એમ શ્યોર કે તમે પણ સાંભળ્યા હશે , કદાચ અનુભવ્યા પણ હશે ! કાલિદાસ ના જમાનાના કવિઓ ચાંદ અને સુરજના નીકળવાના ટાઈમ વિષે કવિતાઓ લખતા , કદાચ એ વખતે પાડોશ માં પ્રેમિકા રહેતી હોય એવા સદનસીબ એમને પ્રાપ્ત નહિ થયા હોય , બાકી મેં જેટલી દુનિયા જોઈ છે એમાં મેં તો એવું જ જોયું છે કે લોકો શેરી માં સેટિંગ થતું હોય તો શેરીની બહાર નીકળવાનું પ્રીફર નથી કરતા . અને શેરી માં સેટિંગ કરવું એ પાછુ જેવા તેવા નું કામ નથી , એના માટે ખૂબ ડેરિંગ જોઈએ. અને સ્વભાવે છુપા રુસ્તમ ની પ્રકૃતિ હોય તો જ આવા પ્રકારના સેટિંગ થઇ શકે . કારણ કે કોલેજ ના લફરા આખી કોલેજમાં ફેલાયેલા હોય , જોબ માં પણ એ જ હાલ ! પણ જો એક શેરીમાં પ્રેમી યુગલ હોય તો ભાગ્યે જ એવું જોવા મળે કે કોઈને એ વાતની ખબર પડી હોય . સૌથી વધુ છુપા રુસ્તમ ટાઈપ ના પ્રેમી યુગલ જો કોઈ હોય તો એ આ શેરીઓમાં વસતા યુગલ ! એ ક્યારેય કોઈ ને જાણ ન થવા દે , અને જો કોઈ ને જાણથઇ પણ જાય તો એવા કેસીસ માં સવારે જાણ થઇ હોય અને સાંજે તો ખબર પડે કે બંને પ્રેમીઓ એ ભાગી ને લગ્ન કરી લીધા છે ! એક અલગ જ પ્રકાર ની દીવાનગી હોય છે આવા શેરી રોમેન્સીસ માં …

“છત પે ખડી થી મેરી ગુલબદન ,
મેં થા ગલી મેં મેરે લડ ગયે નયન
દેખ કે દિલ મચલ ગયા , પાવ મેરા ફિસલ ગયા ,
દેખો રે દેખો મેરા દીવાનાપન “

છોકરીઓ ની અદાઓ એટલે તોબા તોબા ! એમાં જાદુગર ના જાદુ કરતા પણ વિશેષ જાદુ હોય છે અને મદારી ના ખેલ કરતા ય વિશેષ ખેલો હોય છે ! અને એની પાછળ ક્રેઝી થવાનું લખાયું હોય છે છોકરાઓના માથે ! મને દસમાં ધોરણમાં દસ વાર ગોખેલો પ્રમેય યાદ નહોતો રહેતો , પણ પેલીએ ખભા પરથી સરકેલો દુપટ્ટો પાછો કેવી રીતે ઓઢ્યો હતો એ સીન ફ્રેમ ટૂ ફ્રેમ યાદ હોય ! કોઈ સ્મિત ! કોઈ હાસ્ય રૂપી ગીત ! હવાઓ માં ગુંજતું ઝુલ્ફો નું એ સંગીત ! એ બધું કેવી રીતે વિસરાય ! ઓલો મનહર ઉધાસ ગાય છે ને …”શાંત ઝરુખે વાટ નીરખતી ….” એમાં પણ સ્ત્રીના સોંદર્ય ના કેટલા બધા વખાણ થાય છે ! આંખ ના કાજળ થી લઇ ને હાથ ની મહેંદી ની પણ વાત થાય છે , અને લખલૂટ વખાણો- વર્ણનો કર્યા બાદ છેલ્લે ફક્ત એક જ લાઈનમાં બધો ભાવ – કે હવે એના વિના “બહુ સુનું સુનું લાગે છે…બહુ વસમું વસમું લાગે છે” બહુ નેચરલ વાત છે ભાઈ કે છોકરીઓ ની અદાઓ પર છોકરાઓના હૃદય એક ધડકન ચુકી જ જાય , જો એવું ન થાય તો સમજવું કે કાં તો છોકરીમાં કે એની અદામાં ખાસ કઈ માલ નથી , અથવા તો એ છોકરો ખરેખરમાં પૂરે પૂરો છોકરો નથી (આઈ મીન રીયલ મર્દ નથી ), અને જો એ રીયલ મર્દ છે તો કાં તો એ કોઈ સાધુ છે ને કાં તો કોઈ તપસ્વી , અને એ પણ એવા પ્રકાર નો તપસ્વી જેનું તપ મેનકા ટાઈપ ની બલાઓ પણ ભંગ ન કરી શકે ! બાકી નોર્મલ માણસ ની તો હાર્ટ બીટ સ્કીપ થઇ જ જાય …. ક્યારેક અટકી પણ જાય (આ ગીતમાં દર્શાવ્યા મુજબ ) !

“દિલ મેં ઉઠા હૈ દેખો કૈસા તુફાન ,
ઉસકી અદાઓ ને લે લી મેરી જાન ,
આંખો સે લૂટ લિયા , બાતો સે માર દિયા ,
રુકને લગી મેરે દિલ કી ધડકન
અરે યે તો ગયા …
ટન ટના ટન ટનન ટનન …”

તુમ હી હો – આશિકી ટૂ

ફિલ્મ – આશિકી ટૂ

વર્ષ – ૨૦૧૩

ગીત – તુમ હી હો

ગીતકાર – મિથુન

ગાયક – અરિજિત સિંગ

સંગીત – મિથુન

                                                                દોસ્તી એ શું છે ? સ્કુલમાં કે કોલેજમાં સહપાઠીઓ સાથે કેટલોક સમય સાથે વિતાવીએ , તેમની સાથે રમવા જઈએ , ફિલ્મ જોવા જઈએ ઇનશોર્ટ શેરીંગ સમ ટાઈમ ટુગેધર ઈઝ ફ્રેન્ડશીપ ! કેટલીક પસંદ , નાપસંદ અને કેટલાક વિચારો મળતા હોય એટલે થઇ ગઈ ફ્રેન્ડશીપ ! દોસ્તીમાં પછીનું પગથીયું આવે ગીવ એન્ડ ટેક ! મીન્સ કે તું મારું થોડું કામ કર અને બદલામાં હું તારું થોડું કામ કરું . હિસાબ બરાબર ! કોઈ એક મિત્ર બીજા માટે કામ કર્યે જ જાય અને બીજો એના માટે કશું નાં કરે – એવું ના જોવા મળે , અથવા તો ભાગ્યે જ જોવા મળે. પણ પ્રેમીઓ માં આવું ખુબ જોવા મળે કે કોઈ સંબંધમાં માત્ર એકલો છોકરો કે એકલી છોકરી જ બધા કોમ્પ્રોમાઈઝ કરતુ હોય , અને બીજું વ્યક્તિ પોતાનું ધાર્યું કર્યે રાખતું હોય. છતાય આવા સંબંધો તૂટતા નથી, ટકી જાય છે. કેમ ? કેમ કે આ જ તો ફરક છે દોસ્તી અને આશિકી વચ્ચે ! હિયર આઈ ડોન્ટ મીન કે દોસ્તીમાં પ્રેમ નથી હોતો , હોય છે , જરૂર હોય છે . પણ કપલ – પ્રેમી પંખીડાઓ વચ્ચે એકબીજા માટે ક્યાંક થોડી કે વધુ આશિકી હોય છે , અને એ આશિકી એ પાગલપન છે , એમાં કઈ પણ કરી છૂટવાની તૈયારી છે. દોસ્ત વગર જીવવું અઘરું છે કારણ કે દોસ્ત સાથે સમય પસાર કરવો ગમે છે , વિચારોની આપ – લે કરવી ગમે છે, સાથે એ મિત્ર માટે દિલમાં લાગણી પણ હોય એટલે બીજા મિત્રો ની હાજરી હોય છતાં કોઈ એક ખાસ મિત્રની હાજરી ના હોય તો અધૂરું લાગે.
પણ પ્રેમી વગર જીવવું માત્ર અઘરું જ નહિ , અશક્ય થઇ પડે . કારણ કે એની સાથે માત્ર સમય પસાર નથી કર્યો હોતો , એની સાથે સમયને ભૂલી ને જીવ્યા હોઈએ છીએ. માત્ર સાથે જીવ્યા નથી હોતા પણ એના માટે જીવ્યા હોઈએ છીએ. માત્ર જીવનમાં એનું સ્થાન નથી હોતું પણ એ છે તો જીવન છે, એના માટે જ જીવન છે , એના થકી જ જીવન છે અને એની સાથે જ જીવન છે એવું માની ને ચાલનાર આશિકના જીવનમાં પોતાના પ્રેમ ના અસ્તિત્વ થકી જ એનું પોતાનું અસ્તિત્વ – વજૂદ બનતું હોય છે.

“હમ તેરે બિન અબ રહે નહિ સકતે ,
તેરે બીના ક્યા વજૂદ મેરા ,
તુજ સે જુદા અગર હો જાયેંગે ,
તો ખુદ સે હી હો જાયેંગે જુદા ,
ક્યોંકી તુમ હી હો , અબ તુમ હી હો ,
ઝીંદગી અબ તુમ હી હો , ચેન ભી , મેરા દર્દ ભી ,
મેરી આશિકી અબ તુમ હી હો .”

પ્રેમીઓ વચ્ચે મનભેદ નથી હોતા , પણ મતભેદ જરૂર હોય છે , અને મતભેદ હોય એટલે ઝગડા પણ થાય , અને ઝગડા થાય તો પણ બંને પ્રેમી એકબીજાથી થોડા સમય માટે પણ દૂર ના જાય . દૂર જાય તો પણ એકબીજાના જ વિચારો કરે , અને એ વિચારો એમને એકબીજા તરફ જ દોરે , પછી કાં તો ઝગડો આગળ ધપાવવા તેઓ નજીક આવે , અને કાં તો ઝગડાનો અંત કરવા નજીક આવે . પણ નજીક જરૂર આવે ! સાથે રહી ને ઝગડાઓ કરવાનું તેમને પોસાય પણ દૂર જવું ના પોસાય. કારણ કે તેઓ એકબીજાનું જીવન એકબીજા સાથે વહેંચી ને જીવવા ટેવાયેલા હોય . જીવનના અનેક કામ ની વચ્ચે એકબીજાને હુંફ આપવાનું અને એકબીજાની હુંફ મેળવવાનું કામ તેઓ ક્યારેય છોડતા નથી . એટલે જ તો પતિને ઓફિસમાં ટીફીન આપવા માટે પત્ની આવે . પત્નીને ક્યાંક જવું હોય તો પતિ સમય કાઢીને એને મુકવા આવે ! અને તેમને એકબીજાથી અલગ ન થવા દેતું ચુંબકીય તત્વ એમને એવો વિચાર પણ ન લાવવા દે કે ટીફીન બીજા કોઈ થકી મોકલાવી શકાય ,અને પત્ની ને ક્યાય જવું હોય તો એ રીક્ષામાં પણ જઈ શકે. પ્રેમીઓ એકબીજાની રાહ કલ્લાકો સુધી જોતા હોય છે. અને પ્રિયજન માટે કલ્લાકો સુધી રાહ જોવી એતો બહુ નાની સુની વાત છે ,આશિક તો દિવસો , વર્ષો અને સદીઓ સુધી રાહ જોઈ શકે છે , એની આશિકી માટે , જેને એ પોતાની જિંદગી માને છે ..

“તેરા મેરા રિશ્તા હૈ કૈસા ,
ઇક પલ દૂર ગવારા નહિ ,
તેરે લિયે હર રોઝ હૈ જીતે ,
તુજકો દિયા મેરા વક્ત સભી ,
કોઈ લમહા મેરા ના હો તેરે બીના ,
હર સાંસ પે નામ તેરા …”

કોઈના માટે જીવવાની આદત પડે પછી એ છૂટતી નથી. રોજ પોતાના પતિ માટે ચા બનાવીને એની સાથે ચા પીવાની આદત ધરાવતી પત્નીને જો ક્યારેક એકલા ચા પીવાની આવે તો એને માટે એ પરિસ્થિતિ ખુબ અઘરી થઇ પડે , પછી એ પોતાના પતિનો સાથ અનુભવવા કોઈ સ્મૃતિચિન્હ પાસે રાખીને ચા પીશે. અને સૌથી નજીક અને સૌથી હાથવગું સ્મૃતિચિન્હ હોય છે એ પતિ એ પહેરાવેલી વીંટી . એ વીંટી પહેરેલા હાથે ચાનો કપ પકડી ને બીજો હાથ પોતાના એ વીંટીવાળા હાથ પર મુકશે . એમ બંને હાથેથી ચાનો કપ પકડવાથી વીંટીનો સ્પર્શ થઇ શકે. વીચારોના વંટોળ, વીંટી પર ફરતી આંગળીઓ અને આંખના ઊભરતા સમુદ્રો – ચાની પહેલી અને છેલ્લી ચૂસકી વચ્ચે ઝડપભેર એક તોફાન આવીને ચાલ્યું જાય.

                                                                    પ્રેમિકાને આપવા માટે બગીચામાંથી રોજ ફૂલ તોડતો એનો આશિક જો એની આશિકી થી છૂટો પડે તો પણ એ રોજ બગીચામાં જશે – ફૂલ તોડશે અને સાંજ સુધી એ ફૂલ ને સાચવી રાખશે. પ્રેમિકા કોઈ દિવસ નથી આવતી – અને ફૂલ રોજ એમ જ કરમાઈ જાય છે . આશાઓ અને લાગણીઓ પણ ફૂલ જેવી જ કોમળ હોય છે ને !

                                                                પ્રેમીનું જીવન પ્રિયજન વગર હોય કે પ્રિયજન સાથે હોય , બંને પરિસ્થિતિમાં એનું જીવન પ્રિયજન માટે જ હોય છે . પોતાની જાતને , પોતાના નસીબને તેણે પ્રિયજનને જ સોંપી દીધું હોય છે . તારા વગર અધુરો છું , તારી સાથે પૂરો છું – વફા કરીશ તો મહેકતો રહીશ , નહિ તો ફૂલ ની જેમ કરમાઈને ખરી પડીશ …

“તેરે લિયે હી જીયા મેં
ખુદ કો જો યું, દે દિયા હૈ ,
તેરી વફા ને મુજકો સંભાલા
સારે ગમોં કો દિલ સે નિકાલા ,
તેરે સાથ મેરા હૈ નસીબ જૂડા,
તુજે પા કે અધૂરા ના રહા …”

                                                                       

 આ ગીતને યુટ્યુબ પર માણવા માટે અહી ક્લિક કરો 

કમીને !

ફિલ્મ – કમીને : ધી સ્કાઉન્ડરલ્સ
વર્ષ – ૨૦૦૯
ગીત – કમીને
ગાયક – વિશાલ ભારદ્વાજ
ગીતકાર – ગુલઝાર
સંગીતકાર – વિશાલ ભારદ્વાજ

સંત કબીર કહે છે કે “બુરા જો દેખન મેં ચલા , બુરા ન મિલયા કોઈ ,જો મેં ખોજા આપ મેં તો મુજસે બુરા ન કોઈ ! ” દરેક માણસ જાણે જ છે કે તે પોતે અંદરથી કેટલો ખરાબ છે . પોતાની સાથે કશું ખરાબ થાય તો હંમેશા માણસ દોષનો ટોપલો બીજાના માથે નાખતો હોય છે , પણ તે ખરાબ થયું એમાં પોતાનો કેટલો વાંક છે એ તે જોતો નથી. માણસ ખરાબ બને છે પોતાના સ્વાર્થ માટે , પણ ખરાબ બનવાથી તે પોતાનું પણ ક્યારેક નુકસાન કરી બેસે છે. અને મારા જેવા માણસો જેમને ખરાબ બનતા ન આવડતું હોય અને શીખાઉ ધોરણે ખરાબ બનવા હાલી નીકળે , પછી બીજા નું તો ખરાબ કરતા કરે , પહેલા તો એ પોતાની જ વાટ લગાડે ! મારા બદઈરાદા હોય ત્યારે હું પાછો એમ તો સજાગ હોઉં કે આ હું ખોટું વિચારી રહ્યો છું અને એટલે આ માટે મારે ભગવાનની હેલ્પ ન લઇ શકાય કારણ કે ભગવાન તો હંમેશા ટ્રુથની સાઈડ હોય છે . પછી હું હિન્દી ફિલ્મો ના અમરીશ પૂરી ના પાત્રો માંથી પ્રેરણા લઉં , જેમાં અમરીશ પૂરી વિલન હોય , હંમેશા ખરાબ કામ જ કરતો હોય છતાં ભગવાનનો મોટો ભક્ત હોય , અને કોઈ મોટું ખરાબ કામ કરતા પહેલા તે ભગવાનની પૂજા કરી ને આશીર્વાદ માંગે ! ઉદાહરણ સ્વરૂપે “કરણ અર્જુન” માં અમરીશ પૂરી મહાકાલી માતા નો ભક્ત હોય છે , અને માત્ર અમરીશ પૂરી જ નહિ , બોલીવુડના બીજા પણ કેટલાક ખ્યાતનામ વિલનો પણ આવું કરતા આવ્યા છે માટે એમના પરથી પણ પ્રેરણા લઇ શકાય , જેમ કે “ક્રાંતિવીર” માં ડેની ને પણ બહુ મોટો ભક્ત બતાવ્યો છે. આ બધા ને જોઈ ને મને પણ થોડી હિંમત આવતી અને હું ભગવાનને પ્રાર્થના કરતો કે હે ભગવાન હું જાણું છું કે હું માંગવા જઈ રહ્યો છું એ ખોટું છે પણ તમે તો જાણો જ છો કે મારે માટે આમ કરવું , કે ફલાણું મેળવવું કેટલું જરૂરી છે માટે હે ભગવાન , પ્લીઝ, બ્લેસ મી ફોર ધેટ!

“ક્યા કરે ઝીંદગી ઇસકો હમ જો મિલે ,
ઇસકી જાન ખા ગયે , રાત દિન કે ગીલે ,
રાત દિન ગીલે , મેરી આરઝુ કમીની ,
મેરે ખ્વાબ ભી કમીને ,
ઇક દિલ સે દોસ્તી થી , વો હુઝુર ભી કમીને …”

આપણે કેટલા હેરાન થઈએ છીએ એ માટે ઝીંદગી પાસે થી આપણી અપેક્ષાઓ પણ બહુ મોટો ભાગ ભજવે છે. ક્લાસની સૌથી સુંદર છોકરી જ હંમેશા ગમે ! અરે બીજી પણ સુંદર છોકરીઓ છે ક્લાસ માં , પણ નહિ ! એ બધી છોકરીઓમાં કોઈ એના જેટલી સુંદર નથી , એના કરતા સૌન્દર્યમાં બીજી બધી ઊતરતી છે , અને થોડું પણ ઊતરતું આપડે શું કરવા ચલાવી લઈએ ! આઈ ડિઝર્વ ધી બેસ્ટ ! પણ એ બેસ્ટ તને ભાવેય નહિ આપે ! ભલે નાં આપતી ! અલા પણ તારીય જીભડી નહિ ખુલે એની આગળ . અરે ભલે ને ના ખુલતી , આપણે મનોમન તેને પ્રેમ કરી ને રાજી રહીશું . અરે પણ બીજી છોકરીઓ તો સામે થી લાઈનો આપે છે તો મનોમન શું કરવા ! ભલે લાઈનો આપ્યા કરતી , એ આપણી આગળ ના શોભે ! શોભે તો ફક્ત ઓલી ! મેરે તો ગીરીધર ગોપાલ , દૂસરા ન કોઈ !
કોલેજમાં એક મેડમ ખૂબ ગમતા , પછી ક્લાસ ની એક છોકરી એ કહ્યું કે એ મેડમ તો મેરીડ છે , મેં કહ્યું વાંધો નહિ , મેરીડ લોકો જોડે અનુભવ વધારે હોય , આપણને એમની જોડે થી ઘણું બધું શીખવા મળે ! પછી તે મને કહે કે એમને એમના પતિ જોડે બહુ બનતું નથી , ને મેં તો ત્યાં સુધી સાંભળ્યું છે કે એમના તલાક થવાના છે , મેં કહ્યું ધેટ્સ ગ્રેટ ! હું તો ભગવાન ને પ્રાર્થના કરીશ કે જલ્દી થી એમના તલાક થઇ જાય , એટલે આપણો રસ્તો ક્લીયર ! એમના તલાક થઇ જાય પછી હું તેમની સાથે મેરેજ કરી લઈશ … 😉

“કભી ઝીંદગી સે માંગા , પિંજરે મેં ચાંદ લા દો,
કભી લાલટેલ દેકે , કહા આસમાં પે ટાંગો ,
જીને કે સબ કરીને , હૈ હમેશા સે કમીને
કમીને …કમીને …. કમીને … કમીને …
મેરી દાસ્તાં કમીની , મેરે રાસ્તે કમીને ,
ઇક દિલ સે દોસ્તી થી , વો હુઝુર ભી કમીને !”

સાલું મારી સાથે એવું હંમેશા થતું – નાનપણથી થતું કે હું કોઈ વ્યક્તિને એકદમ સારો સમજીને એની સાથે ગાઢ મિત્રતા કરું અને પછી થી એનો અસલ ચેહરો સામે આવે ત્યારે મને થાય કે અ ર ર ર … આને તો મેં શું સમજેલો અને શું નીકળ્યો ! હું ધૂળિયા નિશાળમાં ભણ્યો એમ કહું તો ચાલે ! મારી સ્કૂલમાં તોફાની છોકરાઓ અને થોડા લોવર ક્લાસના છોકરાઓ જ વધારે રહેતા . અને મારો સ્વભાવ શાંત , એટલે મને એવા છોકરાઓ સાથે ઓછુ બને ! મારો નાનપણનો સ્કૂલ સમયનો એક કિસ્સો મેં મારી વાઈફને કીધેલો , મેં તો એક વાર કહેતા કહી દીધો , પણ એને એમાં એવી તે રમૂજ દેખાણી કે એ વારંવાર એ કિસ્સો યાદ કરી ને હસે ! આમેય જ્યારે મારું પોપટ થાય , ત્યારે તેને બહુ મજા પડે. ( પોપટ થવું એટલે સુરસુરિયું થવું ) એ કિસ્સામાં એવું હતું કે એક દિવસ ક્લાસના મોનીટરે મારી વોટરબેગ માંથી પાણી માંગ્યું , મને એની સાથે ખાસ બને નહિ , ક્યારેક ઝગડા પણ થાય એટલે મેં તેને ના પાડી , પછી એને મને કહ્યું કે તું મને તારી વોટરબેગ માંથી પાણી પીવા દે એના બદલા માં કાલે હું તારું હોમવર્ક ચેક નહિ કરું , મેડમને ખોટું ખોટું કહી દઈશ કે તું હોમવર્ક લાવ્યો છે , હું લાલચમાં આવી ગયો ને ઘરે જઈ ને ખાલી પતંગો જ ચગાયા કર્યા , અને બીજા દિવસે એ ફરી ગયો ! અને મને મેડમે બેંચ પર ઊભો રાખ્યો – અંગુઠા પકડાવી ને ઉપર ફૂટપટ્ટી મૂકી , સાલું મને તો સમજાતું નહોતું કે મને સજા મળી રહી છે કે સરકસમાં વાંદરાની જગ્યા એ ભરતી થવાની ટ્રેનીંગ ! ખેર , આ તો નાનપણની વાત પણ બીજી રીતે જોવા જઈએ તો મારા માટે એ પ્રકારના અનુભવો ની શરૂઆત પણ ખરી કે માણસો ના બે ચહેરા હોય છે , છતાં હું લોકો પર અપાર લાગણી અને વિશ્વાસ મુકવાની ભૂલ હંમેશા કરતો આવ્યો છું , ભાઈ કરતા પણ જેને વિશેષ માન્યો હોય અને એ જ દોસ્તે પીઠમાં છુરો ભોન્ક્યો હોય એવું પણ બન્યું છે – અને છતાય એવા મિત્ર ને પણ મને કમને માફ કરવાની ભૂલ મેં કરી છે. “માસુમ સા કબૂતર , નાચા તો મોર નિકલા ” આનું તો નામેય મોર ના નામ પરથી હતું તોય એને કબૂતર સમજવાની ભૂલ મારા સિવાય બીજું કોઈ ન કરી શકે –

“જિસકા ભી ચહેરા છીલા , અંદર સે ઔર નિકલા ,
માસુમ સા કબૂતર , નાચા તો મોર નિકલા ,
કભી હમ કમીને નીકલે , કભી દૂસરે કમીને ,
કમીને ..કમીને …કમીને …કમીને …..
મેરી દોસ્તી કમીની , મેરે યાર ભી કમીને ,
ઇક દિલ સે દોસ્તી થી , યે હુઝુર ભી કમીને ..”

એક લડકી કી તુમ્હે ક્યા સુનાઉં દાસ્તાં

ફિલ્મ – મેરે યાર કી શાદી હૈ
વર્ષ – ૨૦૦૨
ગીત – એક લડકી કી તુમ્હે ક્યા સુનાઉં દાસ્તાં
ગાયક – ઉદિત નારાયણ , અલકા યાજ્ઞિક
ગીતકાર – જાવેદ અખ્તર
સંગીત – પ્રીતમ , જીત ગાંગુલી

ફિલ્મ “મેરે યાર કી શાદી હૈ” આવી ત્યારે તેનું મોટ્ટુ પોસ્ટર મારા રૂમમાં લાગેલું ! મારી આખી લાઈફમાં સૌથી વધારે ફિલ્મો નું આકર્ષણ મને એ અરસામાં હતું. ૧૫- ૧૬ વર્ષથી લઈને ૨૦- ૨૧ વર્ષ સુધીનો ગાળો. વેલ , આ ગીત દ્વારા મારે વાત કરવી છે એક છોકરીની , એનું નામ અલ્પા હતું. લગભગ પ્રાઈમરી થી મારી સાથે સ્કુલમાં હતી. અમારા વખતમાં કેટલાક મહા ગીલીન્ડરોને બાદ કરતા મારી સ્કુલમાં માહોલ એવો હતો કે છોકરાઓ અને છોકરીઓ એક બીજા સાથે વાત ન કરે , અથવાતો ઓછી, કામ પુરતી વાત કરે. આમ વર્ષોથી એક જ ક્લાસમાં સાથે હોય એટલે એક બીજાને ઓળખતા જરૂર હોય કે આ હોશિયાર, આ ડફોળ , આ ડાહ્યો , આ ગીલીન્ડર! બસ, એ જ રીતે હું પણ અલ્પાને પ્રાઈમરીથી ઓળખતો હતો , ભણવામાં હોશિયાર અને એવરેજ ની વચ્ચે. એટલે કે ક્લાસમાં પહેલો નંબર નહિ પણ દસમો કે પંદરમો તો આવે ! અને મારું પણ ડીટ્ટો એવું. મારો અને અલ્પાનો રેન્ક આગળ પાછળ જ આવે , એક બે ટકાનો જ ફેર હોય. એ છોકરી બહુ હસમુખી , કાયમ એના ચહેરા પર મીઠું સ્મિત જોવા મળતું. વાન ગોરો , ચહેરો ગોળ , નમણાશ વાળો. અને વાળમાં તેલ નાંખીને ચપો ચપ ઓળ્યા હોય. ક્લાસમાં બધા છોકરાઓ, છોકરીઓ અને શિક્ષકોની નજર નાનકડી અલ્પા પર ઠરેલી રહેતી, કારણ કે એ બધા કરતા અલગ, બધા કરતા નિરાળી હતી..

“એક લડકી કી તુમ્હે ક્યા સુનાઉં દાસ્તાં
વો પગલી હૈ સબ સે જુદા
હર પલ નયી ઉસકી અદા
ફૂલ બરસે , લોગ તરસે જાયે વો લડકી જહાં
એક લડકી કી તુમ્હે ક્યા સુનાઉં દાસ્તાં”

દસમા ધોરણમાં સ્કુલમાં અંગ્રેજીની એક પરીક્ષા રાખેલી અને એ પરીક્ષામાં જે પાસ થાય તેને જ દસમામાં-બોર્ડમાં અંગ્રેજી વિષય રાખવા મળે. એ પરીક્ષા દરમ્યાન મારી આગળની બેંચ પર અલ્પા બેઠેલી, અને બિચારીને કઈ આવડે નૈ ! એ સતત મને પાછળ વળી વળીને પૂછ્યા કરે, સુપરવિઝન કડક હતું. સાહેબની નજર મારા પર હોય એવું મને લાગ્યું એટલે મેં તેને બતાવવાની ના પાડી, તો તે જાણે કે રિસાઈ ગઈ હોય તેવી રીતે તેને મારાથી મોઢું ફેરવી લીધું, અને સાહેબ આઘા પાછા થયા એટલે મેં તેની બેંચ પર પેન ટકરાવીને ઈશારો કર્યો, એટલે એ પાછળ વળી, મેં તેને મારું પેપર બતાવ્યું, અને એના ચહેરા પર નું સ્મિત પાછુ આવી ગયું

“હૈ ખફા તો ખફા , ફિર ખુદ હી વો મન ભી જાતી હૈ ,
લાતી હૈ , હોઠોં પે મુસ્કાન વો
ચુપ હૈ તો ચુપ હૈ વો
ફિર ખુદ હી વો ગુનગુનાતી હૈ , ગાતી હૈ , મીઠી મીઠી તાન વો
કૈસે કહું કૈસી હૈ વો , બસ અપને હી જૈસી હૈ વો
ફૂલ બરસે , લોગ તરસે જાયે વો લડકી જહાં
એક લડકી કી તુમ્હે ક્યા સુનાઉં દાસ્તાં”

દસમા ધોરણમાં રક્ષાબંધન આવી ત્યારે મને ખુબ ઈચ્છા થયેલી કે હું અલ્પા જોડે રાખડી બંધાવું , કારણ કે એનામાં હું મારી એક બહુ સારી દોસ્તને જોતો હતો, મને તેની સાથે બહુ બધી વાતો કરવાનું , મિત્રતા કરવાનું મન થતું , પણ માત્ર એક દોસ્ત તરીકે . એથી જ મેં એવું વિચાર્યું કે જો રાખડી બંધાવીશ તો અલ્પા પણ મને ભાઈ સમજીને મારી સાથે દોસ્તી બાંધશે. અને મેં તેને પરીક્ષામાં બતાવેલું તેથી મને થયું કે કદાચ હું તેની સાથે હવે કોઈ સંકોચ વગર વાત કરી શકીશ.પણ ખબર નહિં કેમ , કુદરતી રીતે જ મને છોકરીઓ સાથે વાત કરવામાં ખુબ સંકોચ થતો, માટે અલ્પાને હું રાખડી બાંધવાનું પણ ન કહી શક્યો , પછી તો અગ્યારમા ધોરણમાં મેં સ્કૂલ બદલી ત્યારે પણ મેં વિચાર્યુ કે આ વખતે તો રક્ષાબંધન આવે એટલે જૂની સ્કુલે જઈને અલ્પા જોડે રાખડી બંધાવવી જ છે. પણ રક્ષાબંધન ને હજુ વાર હતી અને તે પહેલા જ મને મારી જૂની સ્કુલના કેટલાક મિત્રો મળ્યા. અને એમણે મને જણાવ્યું કે અલ્પા હવે આ દુનિયામાં નથી રહી ! કોઈ બીમારી ના લીધે …..! હું એ મિત્રો સાથે તેના બેસણામાં ગયેલો. આજે પણ સમસમી જવાય છે જયારે યાદ કરું છું તેનાં ઘરની દીવાલ પર હાર લગાવેલો તેનો ફોટો , એ જ ગોળમતોળ હસતો ચહેરો, એના જેવા જ લાગતા એના મમ્મી ધ્રુસકે ને ધ્રુસકે રડી રહ્યા હતા….! અલ્પા , જેની સાથે મેં ક્યારેય વાત નહોતી કરી છતાં, મને હંમેશા તે ખુબ વ્હાલી લાગેલી. મારે તેના ભાઈ બનવાનું ગૌરવ લેવું હતું, એની સાથે વાતો કરીને , એની સાથે હસીને એના સ્મિતનું કારણ બનવું હતું , પણ એ ન બની શક્યું. એ ચાલી ગઈ , આ દુનિયા છોડીને , બીજી દુનિયામાં, ત્યાં સ્મિત રેલાવવા….

“આજ કલ હર વો પલ , બીતા જો થા ઉસકે સાથ મેં ,
ક્યા કહું , ખ્વાબોં મેં આતા હૈ ક્યોં
યાદ જો આયે તો , ઉસસે બીછડનેકી વો ઘડી
ક્યા કહું , દિલ દુખ સા જાતા હૈ ક્યોં
અબ મેં કહી વો હૈ કહી , પર હૈ દુઆ એ હમનશી ,
ફૂલ બરસે , લોગ તરસે જાયે વો લડકી જહાં
એક લડકી કી તુમ્હે ક્યા સુનાઉં દાસ્તાં”