ફિલ્મ રીવ્યુ – “માં બાપના આશીર્વાદ”

એઝ આઈ એક્સ્પેકટેડ…. બમ્પર ઓપનીંગ , પહેલા જ દિવસે નાઈટ શોમાં બ્લેકમાં ટીકીટ લઈને ફિલ્મ જોઈ લીધી. દિગ્દર્શક આત્મારામ ઠાકોર ની વિક્રમ ઠાકોર સાથે ની આ પાંચમી ફિલ્મ , વેલ આઈ એમ સપોઝ ટૂ રાઈટ ધી રીવ્યુ ઓફ ધીસ ફિલ્મ પણ ફિલ્મ જોયા પછી મને અહેસાસ થયો કે આ ફિલ્મ નો રીવ્યુ ન લખવાનો હોય, માત્ર અનુભવ લખવાનો હોય. અનુભવ …. ગુજરાતી ફિલ્મના થીયેટર ની બહાર હાઉસ ફૂલ નું પાટિયું જોવાનો …. (એ પણ બાજુના જ થીયેટરમાં “વન્સ અપોન અ ટાઈમ ઇન મુંબઈ દોબારા” અને “ચેન્નઈ એક્સપ્રેસ” ચાલતું હોય ત્યારે ) અનુભવ …. ફિલ્મ માટે પ્રેક્ષકોના ચેહરા પર આતુરતા , રોમાંચ અને ઉત્સવ જેવો આનંદ જોવાનો . અનુભવ….. ફિલ્મમાં વિક્રમ ઠાકોર ના ડાઈલોગ્સ અને ફાઈટસ પર સીટીઓ અને તાળીઓની ગુંજ સાંભળવાનો.

                                                     તોય અનુભવની સાથે રીવ્યુ પણ લખીશ…..ફિલ્મની કથાવસ્તુ આ મુજબ છે …. એક પરિવાર છે જેમાં માતા-પિતા અને બે પુત્ર છે , નાનો પુત્ર વિક્રમ ભણવામાં નબળો છે , મોટો હોંશિયાર છે , કેટલાક ચોક્કસ કારણો ના લીધે વિક્રમના પિતા એને ઘરની બહાર કાઢી મુકવાનો નિર્ણય લે છે , પતિ ના નિર્ણય આગળ માતા મજબૂર છે એથી એ વિક્રમને સોગંધ આપે છે કે તું ત્યાં સુધી ઘરમાં પગ નહિ મુકે જ્યાં સુધી તું તારા બાપ ના નામ ને ઊજળું કરવાને કાબેલ ન બની જાય. વિક્રમ પોતાના મામાને ત્યાં ઉછેર પામે છે , બીજી બાજુ મોટો પુત્ર એન્જીનીયર બની જાય છે , એના ભણતર માટે પિતા લાખો રૂપિયા ખર્ચે છે , એ માટે પ્રીન્સીપલની નોકરી પણ છોડવી પડે છે , અને બીજી ઘણી રીતે ઘસાયા કરવું પડે છે , પણ પુત્ર માટે તેઓ એ બધું હસતા હસતા કરે છે , પાછલી ઉમ્મર માં આરામ થી બેસવા માટે લીધેલો હીંચકો ખાલી જ રહે છે , અને એ બાપ ને આરામ મળી શકતો નથી , અને એ માં – બાપ નો ખરો આરામ તો ત્યારે હરામ થાય છે જયારે એમને જાણ થાય છે કે એમનો મોટો પૂત્ર સપૂત નહિ પણ કપૂત છે. વાર્તાના કેન્દ્ર માં એ પિતાની એક જમીન છે , જેના પર એ ગરીબ બાળકો માટે સ્કૂલ બનાવવા માંગે છે પોતાની સ્વર્ગીય માતાની ઈચ્છા મુજબ. કરોડોમાં પણ એ જમીન ને તેઓ વેચવા તૈયાર નથી થતા , પણ પોતાના મોટાપુત્ર પર મુકેલો વિશ્વાસ જ તેમને ભારે પડી જાય છે અને જમીનની માલિકી તેમના હાથમાંથી સરકી જાય છે. માં-બાપના પગના જોડા મંદિરમાં રાખીને પુજતો નાનો દીકરો કઈ રીતે માં – બાપ ને તેમની બધી ખુશીઓ પાછી અપાવે છે , એ જાણવા ફિલ્મ જોવી રહી .

                                                  મુખ્યત્વે ફિલ્મ લવ સ્ટોરી ન હોઈ આ ફિલ્મમાં મમતા સોનીનો રોલ થોડો નાનો છે , પણ જેઠાણી સાથે બાથ ભીડે છે એ દ્રશ્ય બાખૂબી નિભાવી ને પ્રેક્ષકો ની સીટીઓ મેળવી લે છે. પૂજા સોની નો અભિનય કાબિલે તારીફ છે. સુભાષ આનંદ અને પ્રશાંત બારોટ પોતાના પાત્રો સ્ક્રીન પર જીવંત કરે છે – સરસ અભિનય દ્વારા.  ફિલ્મમાં એક્શન દ્રશ્યો કથાવસ્તુ મુજબ રીઝનેબલ માત્રા માં છે અને સારા છે સાથે સંપૂર્ણરીતે લાર્જર ધેન લાઈફ છે. બે – ત્રણ ગીત ધારી અસર ઊભી કરી શકતા નથી , પણ બાકી ના ગીતો સારા – અર્થસભર છે. મસ્તીભર્યું ગીત “તું મજનું ને હું લૈલા , હેંડને કરીએ પ્રેમલીલા…” ગુડ છે – એના ક્રેઝી લીરીક્સ ના લીધે . જાણીતું આધ્યાત્મિક ગીત “એકલાંજ આવ્યા માનવા એકલાંજ જવાના…” પણ ફિલ્મની શરૂઆતમાં આવે છે , જે સિચ્યુએશન મુજબ અસરકારક છે – સારું ગવાયું છે. જયારે કોમ્પોઝીશન અને લીરીક્સ એમ બંને રીતે મને સૌથી વધારે ગમેલું ગીત “ડગલે ને પગલે મને… મા ઘણી યાદ આવે તુ” છે. હિલેરીયસ સોંગ ” મોંઘવારી ને મારો બંધુકની ગોળી” પ્રેક્ષકોને મેક્સીમમ મોજ કરાવે છે – સાથે એ ગીતનું ફિલ્માંકન પણ સરસ છે.

                                                વિક્રમ ઠાકોર બોક્સ ઓફીસ પર રોકડી કરાવે છે અને સાથે આત્મારામ ઠાકોર નું વિઝન સામેલ થાય ત્યારે સોનામાં સુગંધ ભળે. ફિલ્મની વાર્તા ની સાથે સાથે દિગ્દર્શન પણ થોડું હટકે છે ! એક દ્રશ્યમાં મમતા સોની અને તેના પિતા પર ગુંડાઓ હુમલો કરે છે , જમીન ખાલી કરાવવા આવેલો ગુંડો મમતા ની બાય ફાડે છે , ત્યાં જ વિક્રમ આવે છે …. વિક્રમના આવ્યા પહેલા શું બન્યું એ દર્શકો એ જોયું છે , પણ પૂરું નહિ , પૂરી ઘટના મમતા વિક્રમ ને કહે છે ત્યાં જ કટ ટૂ મમતા સાથે શું બન્યું એ પૂરી ઘટના , અને ઘટના ના અંતે વિક્રમનું આવવું , બેક ફ્રોમ ફ્લેશબેક ! આ આખું દ્રશ્ય એકદમ સ્મૂથ અને બ્યુટીફૂલ ટ્રીટમેન્ટ પામ્યું છે. આ પ્રકારના દ્રશ્યો ગુજરાતી ફિલ્મો માં જોવા નથી મળતા , જેથી ફિલ્મના આ ટેકનીકલી સુપર્બ દ્રશ્યને હું વધાવી લઉં છું .

                                            નાનપણ માં વિક્રમને ઘરની બહાર કાઢી મુકવામાં આવે છે ત્યારબાદ એકવખત રાત્રી દરમ્યાન વિક્રમ પોતાના ઘરના ઝાંપે આવે છે ત્યાં જ એને પોતાની માની કસમ યાદ આવે છે – ઘરમાં પ્રવેશ ન કરવાની ! પૂરી સ્ક્રીન પર ઝાંપો અને ઝાંપાની અંદર ભજવય છે (ફલેશબેકમાં યાદ આવતી ) એ કરુણ ઘટના ! સિમ્પલી અમેઝિંગ ! ફિલ્મ નું આ દ્રશ્ય ખુબ જ રચનાત્મક છે. ઓવરઓલ, ફિલ્મ નો હાર્દ એનો સંદેશ એ છે કે માં – બાપ ના આશીર્વાદ તમારે શિરે હશે તો જીવનમાં સુખ અને સફળતા પામશો અને જો માં – બાપ ની હાય લીધી હશે તો તમે પણ ખુબ દુખી થશો. દિગ્દર્શક આત્મારામ ઠાકોરના સુપુત્ર રાહુલભાઈ પણ થીયેટરમાં ફિલ્મ જોવા પધારેલ હતા , એમના મીસીસ અને ચાઈલ્ડ સાથે . એમની સાથે મુલાકાત થઇ પણ ફિલ્મનાં આટલા સરસ ઓપનીંગ બદલ હું એમને અભિનંદન આપવાનું ચુકી ગયો – તો અહી એમને અને ફિલ્મના આખા યુનિટ ને મારા અભિનંદન.

પ્રીત જન્મો જનમની……

હા તો ભાઈ હું વાત કરવા જઈ રહ્યો છું એક નવા ગુજરાતી ફિલ્મ ની. ના ભાઈ ના, કેવી રીતે જઈશ વિશે મારે કઈ નથી કેહવું, હું તો વાત કરીશ એવી એકાદી ફિલ્મ ની કે જે મે ૩૦ રૂપિયાની ટીકીટ લઇ ને ખખડી ગયેલા થીએટર મા જોઈ છે. યેસ, હું ઘણી નવી ગુજરાતી ફિલ્મો થીયેટર મા જઈ ને જોઉં છું. (પ્રશ્ન- હાય હાય, બાપુ, આટલુ નીચું લેવલ? જવાબ- તમે લોકો જે સબ ટીવી ના ઐ યાઈ યો ઐયર જેવા પાત્રો જુવો છો તેના કરતાં તો સારા લેવલ ની હોય છે.) અરે યાર મુકો બધું બાજુ મા આ ગુજરાતી ફિલ્મો કે સબ ટીવી ના લીધે આપડા સંબંધો ના બગાડવા જોઈએ. પણ મારો અંગત મંતવ્ય સબ ટીવી માટે એ છે કે સાવ બકવાસ ચેનલ છે,એણે લોકો ના મનોરંજન નું સ્તર નીચું લઇ જવાનું ઘોર પાપ કર્યું છે. આજ થી વર્ષો પહેલા વપરાતા તેવા લાઉડ બેકગ્રાઉન્ડ મ્યુઝીક, સાવ ચવાયેલી કોમેડી(કોમેડી?). (એના કરતા તો ગુજરાતી ફિલ્મો નો રમેશ મેહતા લાખ દરજ્જે સારો )કમ ઓન યાર, ખીચડી અને સારાભાઇ જેવી સીરીયલો યાદ કરો, એવી ક્લાસ સીરીયલો ના પ્રેક્ષકો થઇ ને તમે સાવ આવું જોશો? માનું છું કે હાલ મા બીજી કોઈ ચેનલ પર કોઈ કોમેડી સીરીયલ નથી આવતી, પણ એનો અર્થ એવો તો નથી કે ઘોડી ના મળે તો ગધેડી!!! કેમ તમે ગુજરાતી ફિલ્મો ના નામે જે આવે છે તે નથી જોઈ લેતા? “કેવી રીતે જઈશ” આવ્યું ત્યારે જ તમે ગુજરાતી ફિલ્મ જોયું ને? તો પછી કોમેડી સીરીયલ ના નામે જે આવે છે તે કેમ જોઈ લો છો?

હવે મુખ્ય વાત પર આવું. તમે મારા કહેવા થી ગુજરાતી ફિલ્મો નથી જોવાના તેની મને સારી રીતે ખબર છે. અને મારું પણ એવું જ તમને સજેશન છે કે ના જોશો. કારણ કે આપડે તે ફિલ્મ જોવી હોય તો માનસિક તૈયારી સાથે બેસવું પડે કે તે એક નીચ્લા વર્ગ ના માનસિક સ્તર ને ધ્યાન મા રાખી ને બનાવવામા આવી છે. (પ્રશ્ન- બાપુ – એવા સ્તર ની ફિલ્મો તે કઈ જોવાય? પ્રશ્ન ના જવાબ મા પ્રશ્ન- કેમ તમે “વોન્ટેડ” અને “રાવડી રાઠોર” નથી જોઈ? ) ઘાઘરા ચોળી જોઈ ને નાક ના ટેરવા ચડાવવાની જરૂર નથી, મારા મતે દુનિયા ની કોઈ પણ સ્ત્રી ઘાઘરા ચોળી મા સજ્જ થયેલી ગુજરાતણ કરતા વધારે રૂપાળી ના લાગી શકે. તો મને થયું કે નવી ગુજરાતી ફિલ્મો ના નામ પર જે કઈ આવે છે તે તમારા સુધી નથી પહોચતું, તો હું એટલીસ્ટ તેને તમારા સુધી પહોચાડવા નું કામ કરવા માંગું છું. તે ફિલ્મોના રીવ્યુ દ્વારા. પણ જો નવી આવેલી બધી ફિલ્મો ની હું વાત કરીશ તો તમને કદાચ રસ નૈ પડે. આજે પહેલીવાર પ્રમાણિકતાથી કોઈ સામાન્ય ગુજરાતી ફિલ્મ નો રીવ્યુ લખાઈ રહ્યો છે ત્યારે હું વાત કરીશ ફિલ્મ “પ્રીત જન્મો જનમ ની ભુલાશે નહિ” વિશે. આ ફિલ્મ ના ગીતો એટલે માય ગોડ, એક વાર જીભે ચઢે પછી જિંદગી ભર તેનો નશો ના ઊતરે. મૌલિક મહેતા એ અફલાતૂન સંગીત આપ્યું છે. આના ગીતો તમે તેની ઓંડીયો સીડી ખરીદી ને કે લારી પર થી વિક્રમ ઠાકોર ના ગીતો ની સીડી મા થી સાંભળશો તો એક વાર તો મને યાદ કરી ને આભાર તો જરૂર માનશો આવા આઊટસ્ટેનડીંગ ગીતો સજેસ્ટ કરવા બદલ. અને ફિલ્મ ની સિચ્યુએશન્સ મા તો ઔર મધુરા લાગે છે. એક સુંદર વાર્તા અને બેસ્ટ સંગીત નો સમન્વય છે આ ફિલ્મ. વિક્રમ ઠાકોર અને પ્રાંજલ ભટ્ટ બંને એક બીજા ના પ્રેમ મા પડે છે અને લગ્ન કરે છે, પણ લગ્ન પછી અચાનક પ્રાંજલ ભટ્ટ બીમાર થઇ જાય છે, અને વાત એમ બહાર આવે છે કે વિક્રમ ઠાકોર ના ગયા જનમ ની પ્રેમિકા(મમતા સોની) એ પ્રાંજલ ભટ્ટ ના શરીર મા છે. ( વિક્રમ ઠાકોર નું ગયા જનમ ના પાત્ર નું નામ યુવરાજ! 🙂 .) અને પછી શરૂ થાય છે જન્મો જનમ ના વેર અને વ્હાલના રસમો ની વાત. મમતા સોની રૂપકડી. અને પ્રાંજલ ભટ્ટ તો મારી મોસ્ટ ફેવરીટ, રૂપાળી તો ખરીજ સાથે એક્ટીગ મા પણ એક્કો.

પ્રીત જન્મો જનમ ની ભુલાશે નહિ આલ્બમ મા એક ગરબો છે, એક દર્દભર્યું વિરહ ગીત છે( જે મીરાજી ના એક ભજન પર થી ઈન્સ્પાયર છે), એક મસ્તીભર્યું ગીત છે જે હિરો અને હીરોઈન ભાંગ પી ને ગાય છે અને એક રાજસ્થાની પ્રેમ ગીત છે, આ બધા ગીતો કર્ણપ્રિય. તોય આ આલ્બમ અને ફિલ્મ ની આત્મા સમા ખાસ માણવા જેવા નીચેના બે રોમાન્ટીક ગીતો
૧ – પ્રીત જન્મો જનમ ની ભુલાશે નહિ….જોવું છે? આ રહ્યુ!

૨- સાથી છૂટે ના તારો સંગાથ…..

ગુજરાતી ફિલ્મો ની ઓડીયન્સ ને સારા ગીતો આપો એટલે મોર ધેન ઈનફ.ફિલ્મ સુપરહિટ થઇ જાય! જયારે અહી તો સારા સંગીત ની સાથે સારી વાર્તા પણ છે. મે કીધું તેમ, નીચલા વર્ગ ના લોકો ના માનસિક સ્તર ને ધ્યાન મા રાખી ને જુવો તો બેશક ગમે તેવી ફિલ્મ. હવે તો તેની ઓરીજનલ સીડી પણ બહાર પડી ગઈ છે. આગળ પણ નવી આવેલી ગુજરાતી ફિલ્મો વિશે, તેના સંગીત વિશે, તેના કલાકારો વિશે અને તેના થીયેટરો વિશે પણ ઊંડાણ થી વાત કરવાની ઈચ્છા છે પણ તમને તે વાંચવું ગમશે કે કેમ? આઈ ડોન્ટ નો! જરા જણાવશો તો ખબર પડશે….